เพรง.พเยีย
๑
๏ จุดแสงเทียนพรายสลัวไปทั่วห้อง
คลอทำนองเพลงแผ่วดังแว่วหวาน
ทุกเนื้อคำแทนห้วงแห่งดวงมาน
ที่ขับผ่านรอไว้ให้เธอฟัง
๏ ชุดแพรบางราตรีนั้นสีขาว
เผยผิวสาวเนื้อเนียนตรงแผ่นหลัง
กลิ่นน้ำหอมชวนหลงใหลในภวังค์
ที่ทุกครั้งเธอบอกรับ..ประทับใจ
๏ ผมสลวยปล่อยสยายอยู่ปลายบ่า
ที่บางคราสะท้อนเห็นเหมือนเส้นไหม
สวมสร้อยคอประดับพลอยเจียระไน
ที่เธอให้..ในวันแรก..ที่บอกรัก
๏ กุหลาบขาวช่องาม..ข้างแสงเทียน
ที่ฉันเพียรนั่งลง..บรรจงปัก
ทีละดอก..ทีละดอก..ถนอมนัก
แม้แต่สักกลีบใบ..มิให้ช้ำ
๒
๏ ราตรีนี้..จะให้เธอ..ได้รับรู้
เมื่อเราอยู่..บนกาลแห่งหวานร่ำ
ราตรีนี้..จะให้เธอ..ได้ฟังค
1288
3
0
หน้าส่วนตัว
