อิสรชัย รัตน
กว่าจะเป็นข้าวหนึ่งเม็ดแสนเหน็ดเหนื่อย
ความปวดเมื่อยอ่อนล้า น่าเศร้ายิ่ง
เตรียมต้นกล้า ไถดะ คราดชะทิ้ง
เมื่อทุกสิ่ง พร้อมพรัก เริ่มปักดำ
ต้นข้าวเขียว เรียงราย เอนกายไหว
ศัตรูพืช กัดใบ มากระหน่ำ
ตั๊กแตนปาทังก้า มาท้าย้ำ
ผู้ชอกช้ำ ชาวนา พาทุกข์ใจ
ทั้งยาฉีด สารพิษ คอยปลิดฆ่า
ศัตรูพืช นานา ไม่ปราศัย
น้ำคอยผัน เข้าสู่นา พาห่วงใย
เพื่อต้นข้าว เติบใหญ่ ไม่ตายลง
ต้นข้าวแก่ รวงดอก ก็ออกผลิ
ความปิติ ของชาวนา หน้าชี้บ่ง
หมดหนี้สิน ปีต่อไป ได้มั่นคง
หากฟ้าคง ปรานี มีเมตตา
เสียงครืนครืน คืนนั้นสั่นหัวอ
1440
2
0
หน้าส่วนตัว
