นาวี
ฝนซา............เวลาบ่าย
ฉันแอบป้าย........น้ำตาที่พล่าไหล
ฝนร้าง...........ห่างฟ้าไป
น้ำตาไหล......ลงมาอีกครานึง
เวิ้งว้าง..........บนว่างเปล่า
เพลงลมเบา.........เกลาดีดสีซอซึ้ง
พร้อมใจ........ยังดื้อดึง
ยังคิดถึง...............เพียงแต่คนของใจ
ฝนจาง..........ห่างฟ้าแล้ว
เจ้าดอกแก้ว.........ชูช่อสวยสดใส
หมอกหนา....กระจายไอ
คนหม่นไหม้.........ก็ยังคงเดียวดาย
ถึงแม้..........ทุกอย่างเปลี่ยน
หรือหมุนเวียน......เปลี่ยนไปไม่ห่างหาย
สิ่งหนึ่ง.........ซึ่งคงไว้
คือหัวใจ................ที่ยังเป็นของเธอ
หน้าส่วนตัว
731
2
0
