ทรายกะทะเล
ไม่เคยเห็น คนแบบนี้ มีที่ไหน
จากที่ใด ไม่คิด จิตสังหรณ์
ความเป็นห่วงเยื่อใยเอื้ออาทร
ไม่สังวรณ์ว่า มึคน ห่วงใยกัน
คิดถึงวัน ที่เคย พูดดม้ทุกเรื่อง
ว่าตัวเองเก่งรุ่งเรืองมีสุขสันต์
พ่อมีเงินเป็นล้านเลด่ากัน
มีตัวหันหน้าไปไหน ใครว่ารวย
กะอีแค่เงินที่เอามาจากอื่น
ไม่ชุ่มชื่นเท่ากันหาไห้สวย
เอากล่องเงินคนอื่นมาหาว่ารวย
หากไม่ช่วย ครอบครัวเธอคงยับเยิน
เธอไม่เคยเห็นใจฉันแม้สักนิด
กลุ้มทั้งจิตกลุ้มทั้งใจไม่คิดเขิน
แต่กับลูกซึ่งเป็นผ้าขาวขาว อย่าทำเกิน
เขาไม่เพลินกัยการทำของเธอเลย
เวลาเธอไม่มีเงินแม้สักบาท
แนทุกข์ยากให้เธอยืมให้เธอฌฉย
ไม่เคนคิดว่าเธอเป็นแบบนี้เลย
ไม่อยากเอ่ย
746
3
0
หน้าส่วนตัว
