นั่งโล้ชิงช้า
แหงนหน้ามองฟ้าใส
หวังว่าชิงช้าที่แกว่งไกว
จะโยนฉันขึ้นไปใกล้แสงดาว
แกว่งแล้วแกว่งอีก
แกว่งจนใจสั่น หวั่นไหว
เอ๊ะ ! หรือว่าเราจะฝันใฝ่เกินไป
เหนื่อยล้า อ่อนใจ. . .เหลือเกิน
พระจันทร์ยิ้มให้
ดาวลูกไก่โบกมือเรียกหา
คือ ความหวัง ดี-ดี ที่ส่งมา
คงมีสักวันแหละหน๋า. . .
ที่คนบนฟ้าจะเป็นเรา
3 พฤศจิกายน 2545 16:46 น. - comment id 93327
ว๊าวว ว๊าว ชอบรูปอ่ะ กระต่ายกระโดดหย๋องหย๋อง อ่า บทกลอนเหมือนคนติ๊งต๊องเลยอ่ะ ชอบมากครับ ว่าแต่อยากเป็นคนบนฟ้าจริงอ่ะ แต่ตกมาเจ็บนะ

3 พฤศจิกายน 2545 19:12 น. - comment id 93370
อ่าาาา...กลอนก็น่ารัก รูปก็น่ารัก

3 พฤศจิกายน 2545 20:40 น. - comment id 93421
ระวังตกนะคะ กลอนน่ารักดีค่ะ แต่แวะมาแซว ^^

3 พฤศจิกายน 2545 20:54 น. - comment id 93427
อืมม.... กลอนน่ารักจังเลยครับ รูปก็น่ารัก แล้วคนแต่งอ่ะครับ.... (คิดหนักเกินไปมั้ยครับ.....ล้อเล่นน่ะครับ).

4 พฤศจิกายน 2545 10:59 น. - comment id 93505
อ่านแล้วสดชื่นจัง.. คงมีสักวันแหละหน๋า. . . ที่คนบนฟ้าจะเป็นเรา

4 พฤศจิกายน 2545 14:29 น. - comment id 93529
แฮะ ๆ พี่หว่ออ้ายหนี่ละก้อ ก็คนมันติงต๊องนี่นา
อิ อิ กลอนมานเลยออกมาแบบเนี๊ยแหละ. . .
****ขอบ คุณ ทุก คน ที่ แวะ มา อ่าน น๊า****
=^__^=

4 พฤศจิกายน 2545 15:14 น. - comment id 93534
แค่รออยู่บนนั้น....จะปีนขึ้นไปหา...ไม่ต้องลอยลงมา....อยู่บนฟ้านั้นแหล่ะดี...อิๆๆๆ...อย่าลงมาเชียวน้าาา

5 พฤศจิกายน 2545 18:21 น. - comment id 93755
แกว่งกวับ ไหวไหว ให้แกว่งไกว แกว่งกลับ แกว่งเหวี่ยง วับวับ กวาดฝันใฝ่ .. ให้บางคน
