tiki
ฉันเคยเขียน นิยาย มาหลายบท
ร้าวรันทดสุดเศร้าเกินหรรษา
มากด้วยความคิดฝันพรรณนา
และสุดท้ายหลั่งน้ำตาทุกบทตอน
ทำไมหรือถึงจะถือชีวิตเศร้า
กินความเหงาเข้าซึ้งถึงใจกร่อน
หรือชีวิตเปี่ยมล้นเรื่องร้าวรอน
หรือนิยายอาวรณ์มันฝังทรวง
ลืมตาตื่นขึ้นมาในครานี้
แสงรวีสาดส่องทุกห้องหวง
นิยายร้าวรันทดกลายปดลวง
เพราะแสงสรวงจากสวรรค์นั้นปรีดา
ร้าวหรือร้อนก่อนสลายสลับขื่น
กลับเป็นชื่น อัศจรรย์ หมื่นพันค่า
กลับเพียบพร้อมย้อมชีวิตนิมิตมา
เสมือนว่าแลหลังถูกฝังคลอง
เมื่อสุขแล้วแลถอยค่อยรู้สึก
ว่าร้าวลึกดังเราเฝ้าคันฉ่อง
เพียงล้มลุกทุกข์ระกำฉายทำนอง
สะครต้องเปลี่
หน้าส่วนตัว
2241
8
0
