ขอพบเธออีกครั้ง...ได้ไหม ? นั่งขีดเขียนเรื่อยไปไร้คนอ่าน กับสำนวนด้านด้านผ่านปลายหมึก ฉันไม่ใช่กวีที่ล้ำลึก ความรู้สึกคิดถึงจึงเขียนไป รักแล้วห่างร้างลาพาใจเหงา เจ็บปวดร้าวเพ้อบ่นทนไม่ไหว อยากให้รู้สักนิดสิทธิ์ของใจ ฉันทำได้เพียงรำพึงคิดถึงเธอ คืนเดือนดับสับสนคล้ายคนบ้า ยอมรับว่ารักมากปากพร่ำเพ้อ สิ่งที่หวังของใจขอได้เจอ เพียงพบเธออีกครั้งดังรอคอย จะบอกรักแม้ใจเธอไม่ชอบ จะเฝ้ามอบรักให้ไม่ท้อถอย รู้ความหวังดังเดือนที่เลื่อนลอย ยากจะสอยโน่มลู่ลงสู่ดินฯ