ปริญญา อินทร์อุดม
ท่าองอาจมาดสง่างามผ่าเผยใช่แน่เลยต้องใช่ "ชายในฝัน"จึงเปิดใจไว้รอต่อสัมพันธ์คบหากันฝันเห็นเป็นมิ่งมิตรด้วยตัวเราเยาว์วัยด้วยใจซื่อด้วยเชื่อถือเต็มห้วงแห่งดวงจิตด้วยโอกาสอำนวยด้วยใกล้ชิดเขาจุมพิตหน้าผากฝากตรึงตราและตรงนั้นฝันเขลาเราจึงเริ่มในฝันเคลิ้มว่าเขารักเรานักหนาอาจเป็นโลกสมมุติหยุดเวลาพอลืมตาความฝันนั้นเลือนลดจากไปพร้อมกับสาวไม่กล่าวเกริ่นจากนานเนิ่นเกินจำไร้กำหนดจากไปอยู่แดนไกลคนใจคดเหลือแต่รสจุมพิตติดเป็นรอยแม้รู้ว่าชาตินี้ไม่มีหวังเราก็ยังนั่งฝันเช่นนั้นบ่อยแม้รู้อยู่หนักหนาว่าเลื่อนลอยยังเฝ้าคอยหมายฝันนั้นเป็นจริงแม้เพียงรอยจุมพิตติดหน้าผากคือรอยซากฝังจิตสนิทนิ่งไม่มีวันเกลื่อนกลบลบร
1825
7
3
หน้าส่วนตัว
