เคยกังวล หม่นไหม้ ใจแสนหมอง คนหมายปอง คิดอย่างไร ให้สับสน คุยกับใจ ไต่ถาม ความทุกข์ทน วันนี้ผล ยลเมตตา เธอปรานี ใจทั้งสอง ปองมั่น ผูกพันแน่น มิคลอนแคลน สุขกมล จนล้นปรี่ รักหวานฉ่ำ ล้ำค่า เกินพาที สานกวี มาเทียบ มิเปรียบเลย เกินน้ำใจ ให้มา คราหนาวเหน็บ เคยปวดเจ็บ เจียนวาย โอ้ใจเอ๋ย สุขเช่นนี้ ปีเดือน เหมือนไม่เคย จึงเอื้อนเอ่ย ว่าอบอุ่น ...ขอบคุณใจ คนกรุงศรี ฯ