รัสสะตะ
มิแปลกดอกที่มนุษย์โหยหารัก
แรงสิเน่หามักดึงผลักให้ลุ่มหลง
แต่บุราณนานมามีรักคง
อยู่ยืนยงให้เห็นชั่วกัลปา
ชลันธรีหญิงกล้าปรีชาแกล้ว
สุริยวรมันปักรักแล้วสิเน่หา
เคียงคู่สู้สงครามคุมโยธา
จนพารามีชัยได้อวดองค์
พระนางแก้วควรค่าชายาลักษมี
คู่ฤดีสุริยวรมันผู้หาญหงส์
แต่เพราะกรรมใดเล่าได้ปลิดปลง
พระนางทรงถูกลอบฆ่าพิราลัย
สุดจะขาดใจสิ้นชลันธลีเจ้า
ใจองค์ร้าวแสนร้าวเกินกล่าวได้
ด้วยรักยิ่งพันผูกแสนห่วงใย
เมื่อเจ้าไปห่วงหาว่าอาวรณ์
นครวัดได้สร้างร้างนางเจ้า
แต่จะเร่งทำเข้าเป็นอนุสรณ์
ให้โลกนี้รับรู้แม้เจ้าจร
ก็ไม่เคยคลายคลอนจากกานดา
เราจะอยู่เคียงคู่นครวัด
ไม่มีพลัดพรากกันย
2564
1
0
หน้าส่วนตัว
