ม้าก้านกล้วย
ไฉนวันแห่งความสุขสำราญ
จึงผลัดผ่านพ้นไปไวนักหนา
ไม่ทันรับลึกซึ้งให้ตรึงตรา
มาด่วนลาโหยหาไม่น่าเลย
เสพคราวสุขเพียงเสี้ยวประเดี๋ยวหาย
เหงาละลายล้นใจใครเฉลย
ร่วมระเริงสุขส่งและลงเอย
ดั่งคำเปรยธาราไหล ไม่จีรัง
วันที่สองเราร่วมเริงสราญ
อยากให้นานเนิ่นไว้เท่าใจหวัง
จะเหนี่ยวโลกดึงฉุดให้หยุดยั้ง
จะฝากฝังนาฬิกาอย่าด่วนเดิน
เพราะอยากจะจ้องหน้ามากกว่านี้
อยากจะมีวันหวานให้นานเนิ่น
ใคร่ประคอง . .เพราะรัก . . มากเหลือเกิน
หวังจะเพลินเวลารักซักร้อยปี
ใยถนนร่วมทางระหว่างเรา
จึงไม่เนานานไกลไปกว่านี้
ตั้งใจจะถักทอ ก่อไมตรี
ให้มากมียิ่งกว่า หาไหนปาน
แต่แล้ววินาทีที่ต้องจาก
ฉุดกระชากคืนวัน
1281
4
0
หน้าส่วนตัว
