๏ หนาวน้ำค้างกลางไพรหัวใจหนาว บางเรื่องราวรอรับผู้ขับขาน บทกวีความฝันของวันวาน จักก่อสานฤๅล่มลับกับเวลา เพลงแสงดาวแว่วไหวท่ามไอหมอก ดุจย้ำตอกคิดถึงคำนึงหา มองเสี้ยวเดือนเลื่อนล่องท้องนภา หยาดน้ำตาแห่งอ่อนไหวพลันไหลริน อยากเติมเต็มความฝันของวันใหม่ แต่หัวใจอ่อนแอพ่ายแพ้สิ้น ภาพความหวังแห่งรักประจักษ์จินต์ คล้ายขาดวิ่นปลิวหายกับสายกาล หนาวน้ำค้างกลางไพรหัวใจหนาว ฤๅเรื่องราวรอรับการขับขาน เพียงว่างเปล่าของฝันอันทรมาน ด้วยวันวานมิย้อนมาคราหนาวเยือน๚ะ๛
1296
3
0
หน้าส่วนตัว
