หน้าส่วนตัว
1. หัวใจของผมเคยเรียกร้องและถามหาคนสักคนเคียงข้าง
เพื่อจะเดินไปอย่างไม่เปล่าเปลี่ยว เดียวดายรวมทั้งคลายเหงา
เพื่อที่จะมีกันและกันในวันที่ร้าวล้าเหมือนว่าเป็นดังเงาของเงา
แล้ววันนี้ผมก็ได้พบความจริงอันแสนเศร้าว่าแท้จริงแล้วผมเดียวดาย
2. ทุกการต่อสู้แท้จริงคือความโดดเดี่ยว
ก็จริงล่ะที่คนรอบข้างที่เรียกสหาย-เพื่อน-เสี่ยวของเรามีมากหลาย
บนสังเวียนชีวิตระหว่างความเป็นกับความตาย
แท้ที่จริงทั้งการชนะและการพ่าย เรานั้นสู้กับตัวเอง
3. ก็เมื่อเป็นเช่นนั้นทุกการต่อสู้จึงโดดเดี่ยว
ตอนที่พ่ายแพ้อาจแห้งเหี่ยว ตอนชนะอาจมีแรงเรี่ยวละโลดเร่ง
ต่อให้เจนเวทียิ่งกว่ายิ่ง และใครก็ว่ายอดจริงจริงยิ่งกว่ายอดเก่ง
แท้แล้วทุกการต่อสู้เป็นเพียงบทเพลงของการที่เราต่อสู้กับตนเองทั้งนั้น
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 25 ม.ค. 2548 01:11 น. - ID 69925 
3155
20
0
25 มกราคม 2548 01:13 น. - comment id 412545
ผมคงขึ้นไปนอนล่ะ พรุ่งนี้กลับมาพบกันอีกครับ
25 มกราคม 2548 03:29 น. - comment id 412552
เราต่างเป็นคนคนเดียวอยู่บนโลก แต่ทุกข์โศกทุกคนมีไม่แตกต่าง เพียงแต่ว่าล้วนแล้วแต่อำพราง ล้วนแต่สร้างกำแพงแบ่งแยกตน ..วันที่เหงาโดดเดี่ยวจึงเปลี่ยวเศร้า แยกเราเขาจึงร้าวใจไปทุกหน หากเพียงว่ามองย้อนไปในใจตน เราทุกคนต่างเคยต้องร้องหากัน.. ..เพียงแค่อยากบอกว่าอย่าเดียวดาย มีผู้คนอีกมากมายรายล้อมขวัญ เพียงแต่ว่ามิเคยเผยใจกัน วันบางวันจึงแสนเศร้าและร้าวราน ..นาทีนี้คนแต่งกลอนคงนอนแล้ว ขอเพื่อนแก้วหลับสบายหายโศกศัลย์ มีเพียงเราผู้อ่านคำพร่ำรำพัน รับแบ่งปันความโดดเดี่ยวและเดียวดาย
25 มกราคม 2548 05:40 น. - comment id 412558
ขอบคุณครับผม
25 มกราคม 2548 07:26 น. - comment id 412602
ดีครับ
25 มกราคม 2548 09:03 น. - comment id 412627
แต่ ก่อน เคย....... คิดแบบนี้ ว่าโดดเดี่ยว กับการเดินทาง แต่ เวลานี้ โดดเดี่ยวก็ดี ไม่โดดเดี่ยวก็ได้ เพราะ โดดเดี่ยว สามารถทำอะไรก้ได่ ด้วยตัวเอง แต่ เหงาสักนิด ไม่โดดเดี่ยวก้อ ดี เพราะมี คู่ด คู่ ใจ สรุปว่า ผ่าน ทั้งสอง แบบมาแล้ว ...... เวลานี้ยืนอยู่ตรงกลางระหว่า โดดเดี่ยวแล ไม่โดดเดี่ยว แต่ เหงาใจหลาย......
25 มกราคม 2548 09:26 น. - comment id 412639
บนถนนสายวัฏฏะสังสาร ไม่มีบ้านมีเพื่อนอันยั่งยืน ในทัศนคติผม ความสุขที่เกิดจากจิตใจเราเองเพียงลำพังนั้น เป็นความสุขที่เกิดได้ตลอดเวลาครับ เพราะเราไม่ต้องพึ่งปัจจัยภายนอก แต่กระนั้นเราก็มิอาจปฏิเสธมิ่งมิตรและธรรมชาติของมนุษย์ได้ครับ งานนี้แสดงพลังที่รู้สึกได้ครับ
25 มกราคม 2548 09:35 น. - comment id 412648
ทุกคนล้วนโดดเดี่ยว และยังต้องต่อสู้กับความโดดเดี่ยวอีกต่อไป แต่นั้นคือบททดสอบค่ะ
25 มกราคม 2548 10:13 น. - comment id 412681
เป็นความจริงแท้ที่แน่นอนค่ะ.... แม้จะอยู่ในหมู่คนมากมาย..เราก็รู้สึกโดดเดี่ยวอยู่ดีนะค่ะ... ผลงานคุณอ่านแล้วให้ความรู้สึกที่ดีค่ะ...
25 มกราคม 2548 10:31 น. - comment id 412695
พรรคสนับสนุนความคิดที่คุณนึก โดดเดี่ยวคึกถอดคราบให้คงเห็น คือใจเราตบกันเข้าตบกันเอง เร็วรีบบึ่งเร่งไม่เที่ยวเดี่ยวไม่นาน
25 มกราคม 2548 10:33 น. - comment id 412696
ขอแก้ไขมันมาผิดบรรทัดได้ไงไม่รู้ ....................................................... พรรคสนับสนุนความคิดที่คุณนึก โดดเดี่ยวคึกถอดคราบให้คงเห็น คือใจเราตบกันเข้าตบกันเอง เร็วรีบเร่งไปเที่ยวเดี่ยวไม่นาน
25 มกราคม 2548 12:02 น. - comment id 412774
.. เห็นด้วยอย่างยิ่ง ทุกหนทาง .. ต้องต่อสู้กับชีวิต คิด ๆ คิด อยากมีใคร .. ข้างกาย คิด ๆ ยิ่งคิด กลับทุรนทุราย ไม่คิด กลับสบาย .. กว่าที่เป็น เรียนรู้ ที่จะอยู่ลำพัง ยังมีหวัง มีสุข ใช่ทุกเข็ญ หลังจากเลิกงาน .. หาสิ่งชอบที่ทำเป็น แม้โดดเดี่ยว แต่ไม่เป็นเช่นวันวาน
25 มกราคม 2548 12:06 น. - comment id 412776
ฟ้ายังกว้าง... เวิ้งว้าง ...ทางยังไกล.... เหลียวมองไปรอบ ๆ ตัว... ...เราใช่อยู่คนเดียว... แต่ถึงอยู่ท่ามกลางผู้คน... ...ถ้าใจตัวเราเองสับสน.. อยู่กลางฝูงชนก็เหมือนอยู่คนเดียว..นะจ๊ะ..จะบอก ผลงานคุณดีมาก ๆ ค่ะ
25 มกราคม 2548 12:08 น. - comment id 412777
จึงโดดเดี่ยวเดียวดายความหมายนี้.. **ยืมเขามานะ แถวๆนี้หละ ไม่รู้ว่าจะโดนเรียกเก็บตังหรือปล่าว...แวะมาเยี่ยมครับ
25 มกราคม 2548 13:35 น. - comment id 412816
ให้คิดแบบนี้นะคะ แล้วเราจะอยู่ได้โดยไม่กังวล ให้ความโดดเดียวเป็นยาบำรุง เหมือนตำบังหุ่งใส่น้ำปลาร้า ให้ความโดดเดียวเป็นยาด้านชา เหมือนน้ำปลาร้าใส่ตำบังหุ่ง....อิอิ ในความโดดเดี่ยว ขอเพียงเรามีจิตใจที่เข้มแข็ง เราย่อมอยู่ได้ทุกสถานการณ์ มัทชอบไปไหนคนเดียว ไม่วุ่นวาย แม้จะโดดเดี่ยว แต่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับมัทค่ะ มาให้กำลังพี่พงษ์นะคะ ชีวิตคือการต่อสู่นี่นา เรายังไม่ได้เริ่มเลยนะคะ พึ่งแย๊บ ๆ เองค่ะ
25 มกราคม 2548 14:16 น. - comment id 412841
โดดเดี่ยว...แต่ไม่เดียวดาย ยังคงมีผู้คน...อีกมากมาย ที่ยังคงต่อสู้...กันไปมาหลาย จะคิดอะไร...ให้มากมาย... โดดเดียวเดียวดาย. จริงทุกสิ่ง....ใดใดในโลกล้วนอนิจจังทั้งนั้นจ้าาา
25 มกราคม 2548 15:07 น. - comment id 412888
สู้ต่อไปเอาชนะใจตัวเอง อ่านแล้วได้แนวคิด ขอเก็บนะครับ
25 มกราคม 2548 17:41 น. - comment id 412964
สวัสดีครับ คุณextreme life คุณแก้วนีดา คุณsun storm คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ คุณแองเจิล คุณไวยากรณ์ คุณอาภาภัส คุณกัลลดา คุณอัลมิตรา คุณลำน้ำน่าน คุณดาหลา&ปะการัง คุณ)))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( ขอบคุณทุกท่านครับ
25 มกราคม 2548 20:14 น. - comment id 413053
++ โดดเดี่ยว แต่ไม่เดียวดาย เสมอไป
25 มกราคม 2548 20:32 น. - comment id 413069
มุมนี้...อืม......
25 มกราคม 2548 21:30 น. - comment id 413113
เรากำลังต่อสู้อยู่กับใจ ในทุกครั้งรำไปดั่งใจฝัน แพ้ชนะก็แค่เราในทุกวัน ที่จะได้รับสิ่งนั้นมาตอบแทน *-*สู้กับใจ เราก็ต้องได้ชัยชนะสิค่ะ สู้ค่ะ แต่งได้ดีค่ะ ชื่นชมในผลงานค่ะ*-*
25 มกราคม 2548 22:01 น. - comment id 413146
ใช่ครับ ยังสู้ สวัสดีครับคุณผู้หญิงไร้เงา
25 มกราคม 2548 22:08 น. - comment id 413152
เป็นกลอนเปล่าที่อ่านออกเสียงแล้วได้สัมผัส ดีจังเลยค่ะ เขียนร่วมแจมไม่ออก นอกจากเอางานเก่าบทหนึ่งมาวางนะคะ การค้นหา...ในความโดดเดี่ยวและเงียบงัน.. บางทีเราควรจะค้นหาดูว่าเป็นอย่างไร ติดตามค้นหาตัวตน หลุดพ้นสมดังหวังไหม ความเงียบความว่างอย่างไร ไร้ใจไร้เสียงเพียงเรา ทำใจให้นิ่งยิ่งซ่าน ลมปราณแตกตัวกลัวเหงา ก้าวย่างมีกายในเงา ว่างเปล่าหลุดพ้นตนเอง
25 มกราคม 2548 22:14 น. - comment id 413158
อื้อฮือ...
25 มกราคม 2548 23:30 น. - comment id 413184
ถามถึงความโดดเดี่ยวเป็นใครก้อคงไม่อยากที่จะเจอ ความโดดเดี่ยวช่างน่าสงสารนักคุณว่าไหมฉันก้อใช่ว่าจะไม่โดดเดี่ยวฉันเคยพบเจอและก้ออยู่กับมันจนชาชินจนกระทั้งตอนนี้คงมีแต่ความโดดเดี่ยวเท่านั้นที่คอยอยู่เป็นเพื่อนฉันในทุกเวลา
26 มกราคม 2548 14:33 น. - comment id 413310
ครับผม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
