ผลตอบแทนต่อการเคี่ยวกรำงาน  ของชีวิต  คือความหอมหวาน
ที่เราเองกล่าวขานอย่างเป็นสุขถึง  ได้อย่างบ่เบื่อ
ร่องและรอยของชีวิต เรานั้นเองแหละลิขิตด้วยตนทุกเมื่อ
ยิ่งต้องฝ่าข้ามขวากหนามเป็นเบือ พ้นแล้วเห็นงามเหลือแหละชีวิตเรา
     ยิ่งทุกข์ยิ่งไม่ควรจะท้อให้ใครเขาทับถม
ยิ่งเจ็บยิ่งควรเก็บสะสม ความขมขื่น ความขลาดกับความเขลา
นั่นแลสิ่งมีค่า  ในนามของสิ่งที่เรียกว่าประสบการณ์ อันบ่ควรดูเบา
ตรองดูไหม  ความหอมหวานนั้นเกิดหลังความทุกข์เศร้า  หลังตัวของเรารู้จักคุณค่าแห่งตน
				
				
			26 มกราคม 2548 18:02 น. - comment id 415422
ผมเข้ามาตอนค่ำ แล้วจะรีบออกไปทำงานอื่น คิดถึงมวลมิตรทุกท่านนะครับ

26 มกราคม 2548 19:01 น. - comment id 415440
++ กรำงาน.. ++

26 มกราคม 2548 19:41 น. - comment id 415469
วัยเรียน..ก็เรียนอย่างตั้งใจ.. ย้อนกลับไป....ด้วยรอยยิ้ม กับงานหนัก...วันนี้.. เรายิ้มได้เลย...เพราะเห็นชีวิตข้างหน้าแล้ว.. รักษาสุขภาพด้วยค่ะ.. ...

26 มกราคม 2548 20:45 น. - comment id 415510
อืม มีคติดีค่ะ อิ อิ..

26 มกราคม 2548 20:54 น. - comment id 415519
ตั้งใจทำดีครับ

27 มกราคม 2548 08:42 น. - comment id 415648
แวะมา อ่าน คำคม จริงค่ะคุณ ............ ทำอะไรไม่ตั้งใจทำ คงไม่ได้ผล 100 %

27 มกราคม 2548 14:44 น. - comment id 415761
โดนใจจริงๆขอยืมไปเตือนเพื่อนๆและตัวเองนะ

27 มกราคม 2548 15:50 น. - comment id 415776
แวะมาดูคนสู้ชีวิตครับผม.......

29 มกราคม 2548 14:47 น. - comment id 416607
สำคัญว่าจะอดทนต่อความขมได้ตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า ความหวานแท้จริงจึงจะตามมา

29 มกราคม 2548 15:44 น. - comment id 416637
นั่นแหละคือการต่อสู้อันสำคัญครับ
