กาดาษ
~~~ ยังคงนั่งยิ้มกับภาพของเธอ
ทั้งที่ความเหงาก็นั่งอยู่ข้างข้างเสมอ..ไม่ห่างไปไหน
ความเงียบงันของเธอนั้น..ฉันพยายามเข้าใจ
คิดถึงเธอมากนะคนไกล..ไม่รู้เมื่อไหร่ถึงจะได้พบเจอ
~~~ ยังคงรอเธออยู่ตรงนี้
ถึงแม้น้ำตาจะรื้นขึ้นทุกที..ที่ใจเผลอ
แต่มันก็ไม่อาจยับยั้งความห่วงใยที่ฉันมีให้เธอ
และยังเป็นคนคนเดิมเสมอ..ที่จะรักเธอไม่เปลี่ยนไป
~~~ ยังจดจำความอ่อนโยนของเธอได้ดี
ทุกท่วงท่าอริยาบทยังอยู่ในใจดวงนี้รู้ไหม
ความผูกพันระหว่างเรายังช่วยบรรเทาความเหงาเมื่อห่างไกล
ถึงจะต้องรอเธออีกนานสักเท่าไหร่..จะไม่ท้อเลย