เปื้อน ประคำศรี
จากรังเล็กแรกรักจากรั้วบ้าน
ดอกไม้บานแย้มกลีบเป็นกลีบฝัน
โปรยละอองเกสรร่อนสายพันธุ์
ผีเสื้อน้อยใฝ่ฝันจะนำพา
หอบละออง ดอกงามตามวิถี
โลกคงมีที่สักที่ที่ใฝ่หา
ได้ฝังฝากรักแท้และศรัทธา
เพื่อนำพาดำเนินเจริญรอย
มาพบทุ่งทางหนึ่งซึ่งเปี่ยมรัก
ได้พำนักพักร่างสร้างรังน้อย
ชื่อ "หอโลง" คงห่างต่างหอคอย
ผูกพันกับนับสิบร้อยผีเสื้อพันธุ์
ทุ่งแห่งร่มบ่มเพาะก่อกอใหม่
กอ ดอกไม้แห่งดงโรงเรียนฝัน
พรากอุ่นบ้าน อุ่นหอพอแทนกัน
คือรั้วแห่งสถาบันพี่น้องเรา
ผีเสื้อใหญ่ปีกงามบินนำหน้า
ปีกแก่กล้าท้าแดดฝนจนลมหนาว
หลั่งน้ำใจฉ่ำชื่นมายืนยาว
ผีเสื้อน้อยพลอยทุเลาคราวทุกข์ใจ
คือรุ่นพี่ รุ่นน้องของ