..............
เสียงซึงอึงอื้ออล พริ้วแผ่วมนต์ดลให้ฟัง
แว่วเพียงสำเนียงดัง เสียงสาวเจ้าเคล้าน้ำตา
เส้นใสเสียงผสม ชวนให้รมย์แผ่วลมมา
เอ่ยอ้อนพริ้วลมพา พาใจชื่นรื่นรื่นรมย์
ผ่านสวนควรชมพฤกษ์ ใจระทึกนึกใจสม
แว่วซึงซึ่งนายพรม ดีดนิ้วไล่ไต่บรรเลง
พุดซ้อนซ่อนความใน พิสุทธิ์ใสนัยขาวเย็น
รื่นรื่นชื่นใจเป็น รสสุคนธ์ซ่อนซ้อนใน
จะพบก็พบว่า ช่อนี้นาพี่เคยให้
เสียบเกล้าเคล้าห่วงใย แม่โฉมเจ้าเจ้าเอียงอาย
พรางจูบลูบพรมหน้า ชวนวิญญาพาใจหาย
จำจากก็จากกลาย เหลือเพียงไว้ให้พี่จำ
บัวตองน้องเคยบาน เหลืองสะคราญกาลเหมันต์
จะร่วงกาลผ่านผัน เหลือให้ก้านต้องอกตรม
ร้อนแรงแข่งตะวัน ทานตะวันพี่นั้นชม
ใจหายไม่คลายมน เจ้า
1288
3
0
หน้าส่วนตัว
