ไหนไหนเราจะต้อง ร้างรา โปรดเถิดโปรดจงมา หายข้อง ประสบแลพบพา ครั้งหนึ่ง แน่นอน แม้ว่าเราจักต้อง เลิกร้าง ก่อนลา ดั่งนี้เราจักได้ สบายจิต คิดอะไรจึ่งคิด ปลอดได้ ทำงานก็สัมฤทธิ์ ลุล่วง เลยนา ยามเมื่อต้องจากไซร้ จากได้ ไตร่ดู ถึงหากต่างคนต่าง แยกทาง ไม่มีวันหวนสร้าง ใหม่ได้ เราก็จักหมดค้าง คาจิต นั้นนา ใจก็โล่งแลไม่ กังขา ยาใจ ขอให้หวนนึกถึง วันเก่า ใช่ต้องการวอนเว้า