แว่นดอย
.........คิดถึงเธอนะคนดี
แม้วันนี้จะไม่มีเธอเคียงข้าง
อุ่นไอรักของเราไม่เคยจาง
ยังคงสร้างความหวังให้ฉันรอ
อบอุ่นในทุกครั้งที่คิดถึง
เพียงซาบซิ้งอิ่มใจไม่ร้องขอ
ได้สุขใจแค่นี้ก็เกินพอ
มิเคยท้อในวันที่ต้องลา
ฉันทนได้กับรักที่ปร่าปวด
แม้ร้าวรวดใจนั้นยังมีค่า
อย่างน้อยน้อยมีน้ำตาช่วยเยียวยา
รินหลั่งมาล้างแผลรักสลักจินต์
ความเดียวดายก็มีมาเยือนบ้าง
มิเหินห่างในเวลานึกถวิล
ถึงที่รักก่อนเคยคู่ชีวิน
เดี๋ยวนี้สิ้นเยื่อใยไร้ไมตรี
แม้หมดทางวันคืนคืนหวนกลับ
ก็ยังจับจองดาวที่พราวศรี
ฝากบอกข่าวถึงเจ้าดวงฤดี
คนทางนี้ห่วงใยใฝ่ถึงเธอ
ฝากดูแลตัวเองนะที่รัก
ฉันคอยจักส่งใจให้เสมอ