อิสรภาพ คือสิ่ง ที่ยิ่งใหญ่ ไม่ว่าใคร ทุกคน เที่ยวค้นหา คอยดิ้นรน คว้าไขว่ ใส่ชีวา ปรารถนา หลุดบ่วง ห่วงจองจำ คงอึดอัด หัวใจ มิใช่น้อย ได้แค่คอย จิตนึก ลึกถลำ ฤาว่าถูก พันธนา วาจาคำ จึงชอกช้ำ กล้ำกลืน ต้องฝืนทน มิรู้ว่า ชะตา ฟ้ากำหนด ความรันทด เมื่อกายา เดินฝ่าฝน ต้องเปียกปอน ถ้วนทั่ว ทั้งตัวตน กว่าจะพ้น ที่จองจำ ต้องทำใจ คงหนาวเหน็บ เจ็บฤดี ก็มีบ้าง ไม่นานจาง ห่างลง อย่าสงสัย เมื่อก้าวพ้น ออกมา เวลาใด ดวงฤทัย คงปลดดาล บานประตู @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ จงก้าวออกมา @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@