ปราณรวี
เป็นเรื่องราวและนิยามของความรัก
มาทายทักเป็นครั้งแรกแปลกหนักหนา
นำโศกทุกข์สุขเศร้าเคล้าน้ำตา
หมุนเวียนมาพาสับสนจนอ่อนใจ
จากแรกเริ่มเดิมทีที่รับเจ้า
ดูเหมือนเราทั้งสองช่างผ่องใส
พอกาลเปลี่ยนเวียนผ่านเนิ่นนานไป
ดวงฤทัยเริ่มท้อต่อเหตุการณ์
เหมือนผ้าบางซึมซับรับความรัก
ไม่นานนักก็เต็มอิ่มลิ้มรสหวาน
กลับปล่อยให้ไหลเลยไม่เชยนาน
ร่วงรินผ่านพ้นไปไร้ราคา
แล้วมองหาคนใหม่มาไว้ชื่น
ปล่อยใครอื่นขื่นขมตรมผวา
สุดระกำกล้ำกลืนฝืนน้ำตา
ให้เวลาเจือจางความหมางเมิน
เพราะเหตุผลที่เลิกร้างฟังไม่ขึ้น
ให้ฉันมึนฝืนทนปนห่างเหิน
ไร้หนทางกว้างไกลให้ก้าวเดิน
เธอเพลิดเพลินกับเพื่อนใหม่ไป