พิมญดา
เขียนจดหมายจากใจใต้แสงดาว
ส่องสกาวพร่างพราวคราวจันทร์ฉาย
ตะเกียงน้อยทอแสงนวลชวนพระพาย
ลมหนาวคล้ายมาเยือนเตือนใจมา
หยิบกระดาษสีเหลืองงามอร่ามนัก
เขียนสลักว่าคิดถึงจึงส่งหา
ไม่อยากพิมพ์เมล์ให้กลัวไกลตา
เน็ทไม่มาเวลางานกลัวผ่านไป
ยิ้มก่อนหนาเวลาเปิดซองอ่าน
ส่งตาหวานเชื่อมดวงดาวพราวสดใส
บอกสักนิดคิดถึงหน่อยจะเป็นไร
ถักทอใยอักษราไม่น่าเชย
จะเขียนส่งไฮไฟส์อายคนอื่น
คงแตกตื่นที่ฝากรักกันเปิดเผย
จะโทรบอกกลัวว่าจักอ้ำอึ้งเลย
คนไม่เคยไฉนเลยจะเอ่ยคำ
พรรณนาเนื้อความในใช่แสดง
คำแจกแจงใช่แกล้งรักให้ใจช้ำ
ตัวอักษรตั้งใจเขียนเตือนความจำ
ท้ายจดหมายยังช่วยย้ำคำสัญญา
ขึ้นต
1500
9
0
หน้าส่วนตัว
