maht
เมืองใหญ่เมืองนี้ราตรีไร้ดาว
ที่เห็นวับวาวนั่นดาวไฟฟ้า
แข่งแสงกันทั่วเวียนหัวมัวตา
มากมายเงินตราไร้ค่าทางใจ
ตึกสูงตึกใหญ่จุดไฟไว้ทั่ว
หากในใจตัวหม่นมัวไฉน
ไร้แสงแห่งจิตมืดมิดกันไป
อันคำน้ำใจกลบไว้ฝังดิน
ต่างคนต่างรวยต่างซวยต่างอยู่
ไม่รับไม่รู้แค่กูแล้วสิ้น
น้ำใจใครรอไม่ขอได้ยิน
รวยล้นฟ้าดินมีกินแล้วพอ
หากใจใครหรูอาจดูแปลกแยก
ความคิดแหวกแหลกแหกคอกเขาหนอ
ทำเป็นใจดีอย่างนี้คงรอ
เลียน้ำลายสอเพื่อขอผลใด
สังคมเพาะบ่มค่านิยมหมู่
ใหชมเชิดชูผู้รวยแต่ไหน
ลุ่มหลงเงินทองลองมองค่าใจ
ต่างดาวหรือไรแสงไฟฟ้ากลืน
ราตรีมืดลงขอคงดาวสว่าง
เป็นแสงบนทางอ้างว้างขมขื่น
ด้วยดาวบริสุท
5598
4
0
หน้าส่วนตัว
