เรไร
วนเวียนว่ายเวิ้งว้าง...เหมือนค้างฝัน
ให้เหหันโหยหา...คราคิดถึง
คงครวญคร่ำครุ่นคิด...จิตคนึง
ใจเจ้าจึงเจ็บจำ...ช้ำฤดี
นั่งนิ่งนึกแนบเนา...ครั้งเก่าก่อน
แอบออดอ้อนอุ่นไอ...กลับหน่ายหนี
ชีพชนม์ชายชอกช้ำ...ย้ำชีวี
สิ้นศักดิ์ศรีเสียสูญ...อาดูรใจ
เก็บกล้ำกลืนกอดก่าย...มิคลายเศร้า
แปลบเปลี่ยวเปล่าปลดปลง...ลงไม่ไหว
แต่ตรึกตรองตรอมตรม...ข่มฤทัย
น้ำนองนัยเนตรนาน...ร้าวรานทรวง
เลยเร่ร่อนร้อนรน...หวังค้นพบ
ก็เกลื่อนกลบกลับกลาย...มิวายหวง
ยิ่งยื้อยุดยึกยัก...ในรักลวง
ห่างหายห้วงโหยหา...ฤาอาลัย
สาปส่งสิ่งโศกเศร้า...ที่เราทน
ไม่มีหม่นหมองมา...อีกคราไหน
รักแล้วร้าวรานรอน...ค่อยส
1379
10
0
หน้าส่วนตัว
