บนเส้นทางมายาฝันพันธนาชีวิต พรหมลิขิตบุญบันดาลหวานแลขม ทั้งสุขท้นล้นทรวงบ่วงตรอมตรม ทั้งระทมแลสราญตำนานใจ โลกก็เป็นธรรมดาเช่นฉะนี้ หากพร้อมพลีสู่สนามความหวามไหว ทิวาวันผันผ่านมิทันไร พบเสียใจพิษเสน่หาให้อาวรณ์ เพราะทุกสรรพสิ่งใช่เที่ยงแท้ มีวันแปรมีวันเปลี่ยนสัจจสอน รักฤาชังรู้ทำใจไม่ร้าวรอน นิรันดรสุขไหนเล่าเท่าทิพย์ธรรม เย็นว่างสว่างกระจ่างจรัส บุญรัศม์พร่างพรมเพาะบ่มร่ำ สยบโลกย์โศกลวงบ่วงสร้อยกรรม พบแสงธรรมแสงพุทธิ์...รู้หยุดรัก...เราหยุดแล้ว..!