กันนาเทวี
หนาวลมเหนือล่อง.........
รักซึ้งทรวงอ่อนไหวหวาน
ละเมอเพ้อพกอกเจียนพัง
คืนหนาวดาวหม่น..........
ฝากฟ้ามาอ้อนใจใครคนหนึ่ง
สบตาหนุนตักพักพิงอิงแอบ
หนาวจิตคิดถึง................
คืนหนึ่งเหมือนปีที่ไกลห่าง
ยิ่งนานหวั่นเลือนลับดั่งเดือนแรม
กระซิบถามใจ...........
ฝากรักมากับสายลมล่อง
คนแสนดีนั้นยังซึ้งคิดถึงไหม
สื่อถ้อยร้อยคำ............
บอกความนัยใช้กลอนกวี
ส่งใจซึ้งตราตรึงคิดถึงเสมอ
ต้องรอกี่หนาว............
โอ้หนอฤทัยอดสูอยู่เดียว
ป่วนจิตจุมพิตคิดหวามไหว
อยู่ไกลใจห่วง...........
จืดจางร้างไกลให้ใจหมอง
สุดท้อซมซานทรมานใจ
ฟ้าเหนือคืนหนาว............
โศกศัลย์ร้างไก
1591
7
0
หน้าส่วนตัว
