ปราณรวี
เจ้าสรรสร้างโลกงามยามสัมผัส
คลายเร่งรัดร้อนรุ่มสุมในอก
ให้อบอุ่นละมุนละไมคล้ายหยิบยก
ที่เคยปกคลุมหนาวร้าวรานทรวง
เหมือนตะวันส่องฟ้าเพลาเช้า
ความหม่นเศร้าจางหายคลายจากห้วง
เหมือนฝนเย็นหยาดหยดรดรินรวง
ก่อนหลุดร่วงด้วยแล้งเกือบแห้งตาย
หรือเจ้าเป็นพฤกษ์พันธุ์อันกล้าแกร่ง
ยามแดดแรงให้ร่มข่มร้อนหาย
เป็นดอกแซมแต้มสีคลี่กระจาย
ผีเสื้อร่ายเริงร่าท้าคลื่นลม
เจ้าอาจเป็นดาวเดือนเกลื่อนฟ้ากว้าง
ส่องนำทางค่ำคืนที่ขื่นขม
แม้สูรย์ดับลับลาล้าระทม
เจ้าห่อห่มเฝ้าแฝงด้วยแสงนวล
เป็นพลังเติมใจให้ทุกผู้
ที่อุดอู้อ่อนไหวไห้กำสรวล
ดั่งเงาส่องสะท้อนจิตคิดทบทวน
โลกยังล้วนน่าอยู
1452
9
0
หน้าส่วนตัว
