** อ่านกลอนลา พาใจ ให้ไหวหวั่น คงถึงวัน จำพราก จากแล้วหนอ แม้นกายห่าง ร้างไกล ใจคอยรอ เฝ้าพะนอ จากลา ด้วยอาลัย ** งามดวงดาว พราวพร่าง กลางฟากฟ้า ดาริกา ส่องแสง แรงไฉน หากน้ำตา ไหลหลั่ง ทั้งทรวงใน ดั่งดวงใจ หายลับ ดับลงพลัน ** โอ้วันนี้ คงไม่มี เธออีกแล้ว ขอดวงแก้ว สง่างาม ในความฝัน ความรู้สึก สัมผัสได้ ที่ใจกัน สื่อสัมพันธ์ ด้วยรัก จักมิวาย ** แม้นเวลา ผันผ่าน เนิ่นนานนัก ยังคงรัก คนดี มิห่างหาย บุญเราสอง ครองอยู่ มิรู้คลาย ทั้งใจกาย คงภักดิ์ รักนิรันดร์.....ฯ
1386
20
0
หน้าส่วนตัว
