เรไร
ผิดด้วยหรือ ที่ช่วยเหลือ เอื้ออาทร
คนเดือดร้อน ซานซม น่าสงสาร
แค่มาช่วย ปัดเป่า ความร้าวราน
ใช่ยักษ์มาร ร้างไร้ ในเมตตา
เป็นศิราณี ดูแล คอยแก้ไข
ปัญหาใด ใหญ่น้อย คอยปรึกษา
ทั้งสมาน ใจป่วย ช่วยเยียวยา
แล้วมาว่า ผมผิด คิดได้ไง
เห็นใครเหงา เศร้าทรวง ดวงยี่หวา
หากน้ำตา ร่วงเล็ด คอยเช็ดให้
ใช่นิยม ชมชอบ แค่ปลอบใจ
ผิดใช่ไหม มีน้ำใจ ใฝ่เมตตา
ยามนิททรา มโหรี ปี่บรรเลง
คอยครวญเพลง กล่อมให้ ใช่เสน่หา
หลับตาลง ปลงใจ ได้สักครา
พอทิวา ผันคืน คงชื่นใจ
พอกายา มีแรง ให้แข็งขืน
พลันลุกยืน จากซานซม จมพิษไข้
เมื่อเดินเหิน แคล่วคล่อง ได้ว่องไว
ก็จากไป ฝากจำ คำขอบคุณ
แค่นั่งลง ตรงนี