ปุถุซน
แสงเรืองเรืองสีแดงแสดปลั่ง
ทาทาบขอบฟ้าทางตะวันออก
แต่หมอกยังคงหนาอยู่
น้ำค้างยังคงปริ่มยอดหญ้า
ฉันถอดร้องเท้า
แล้วขออนุญาติต้นหญ้าว่า
ขอฉันเดินเยาะย่อง
บนยอดของเธอด้วย
แล้วฉันค่อยค่อยก้าวเดิน
ดุมดุมย่ำไปบนยอดหญ้า
เท้าเหยียบสัมผัสความฉ่ำเย็น
ของน้ำค้างบนยอดหญ้า
ฉันขยับเท้าอย่างระแวดระวัง
เพราะกลัวยอดหญ้าจะหักเอา
ฉันเดินไปเดินมา
แต่ไม่ให้ซ้ำรอยเท้าเดิม
เดินไปคิดไป
พลางสูดความสดชื่น
สุดพรรณนา
บางครั้งเหลียวหลัง
มองรอยที่ฉันเดิน
แลเห็นเป็นทาง
เหมือนรอยเท้า
บนหาดทราย
แล้วดวงตะวัน
เปล่งประกายแสง
สีแดงค่อนทอง
มาทายทักฉัน
กลางสนามหญ้า
906
4
0
หน้าส่วนตัว
