18 ธันวาคม 2552 21:54 น.
กันนาเทวี
ใบหน้าแย้มแต้มยิ้มจิ้มลิ้มนัก
ช่างน่ารักนุ่มละไมไฉไลหนอ
อยากสนิทชิดใกล้ได้พะนอ
รูปไม่หล่อพ่อไม่รวยใครช่วยที
สาวตาคมผมงามยามเยื้องย่าง
ปากคิ้วคางน่าชมไปทุกที่
ทำไฉนได้เชยชมสมฤดี
ขวัญใจพี่คนงามแม่ทรามเชย
ทั้งเอวองค์กลมกลึงซึ้งทุกส่วน
หน้าน้องนวลขาวพริ้มยิ้มเปิดเผย
เจรจาน่ารักดั่งคุ้นเคย
ราวเยาะเย้ยยั่วยวนป่วนหัวใจ
เพียงสบพักตร์รักเจ้าเฝ้าใฝ่ฝัน
ทุกคืนวันเฝ้าเพ้ออย่างเผลอไผล
น้องนงคราญพี่เพ้อละเมอไป
โปรดเห็นใจพี่ด้วยช่วยเมตตา
จะตามติดชิดใกล้ไม่เหินห่าง
รับใช้นางทุกอย่างพี่อาสา
เพียงสนิทติดตามไม่คลาดคลา
ทุกเวลาตลอดไปใจมั่นคง
โอ้งามแท้..แม่เอยทรามเชยพี่
น้องคนดีพี่คลั่งไคล้และใหลหลง
หากตอบรักพี่นี้ดังจำนง
แม่โฉมยงขอรักเจ้าเท่าชีวา..
17 ธันวาคม 2552 08:29 น.
กันนาเทวี
การแข่งขันวิชาการงานหัตถศิลป์
เราจากถิ่นลำพูนด้วยศักดิ์ศรี
มุ่งหน้าสู่เมืองสี่แควกันด้วยยินดี
ในเวทีระดับภาคเพื่อแข่งพลัน
เหมารถตู้เดินทางตั้งตีสี่
ลาเจ้าแม่จามเทวีไปแข่งขัน
ที่สิบหกธันวากำหนดวัน
ตื่นเต้นกันทั้งพ่อแม่และคุณครู
เดินทางห้าชั่วโมงถึงที่หมาย
ณ ที่ค่ายมีโรงเรียนดูงามหรู
สวนกุหลาบนครสวรรค์นั้นน่าดู
เห็นเขาชูมังกรแล้วร่อนรำ
รายงานตัวเข้าแข่งขันกันแล้วหนอ
ครูเดินปร๋อชมงานกันจนหนำ
ณ สนามกีฬาจนหน้าดำ
ทุกเขตฯนำผลงานมาแสดง
เชียงรายลำพูนตากแพร่น่าน
วิชาการมากมายจากหลายแห่ง
เชียงใหม่ลำปางและกำแพงฯ
เด็กกล้าแกร่งแม่ฮ่องสอนจรมาไกล
นครสวรรค์เจ้าภาพต่างยินดี
เห็นอุทัยธานีช่างสดใส
มีครูเก่งนักเรียนกล้าล้วนร่วมใจ
พิษณุโลกสุโขทัยน่าชื่นชม
เมืองพิจิตรชัยนาทอุตรดิตถ์
พะเยาคิดงานเด่นเน้นเหมาะสม
ต่างแลกเปลี่ยนเรียนรู้สู่สังคม
เพื่อระดมพลังใจไปด้วยกัน
ขอขอบคุณเจ้าภาพช่วยประสาน
ให้เกิดงานดีดีที่สร้างสรรค์
เด็กน้อยได้แสดงฝีมือสารพัน
มีรางวัลเป็นแรงใจในความดี
การศึกษาประสบการณ์เสริมชีวิต
รู้ถูกผิดเสริมค่าชูราศรี
คุณธรรมนำวิชาเลี้ยงชีวี
เปลี่ยนวิถีทางใหม่ให้เรืองรอง
แข่งขันเสร็จเตร็ดเตร่เที่ยวชมบึง
ช่างน่าทึ่งทะเลกว้างตะวันส่อง
เมื่อยามเย็นใกล้ค่ำแสงเรืองรอง
นั่งเรือท่องชมนกกาช่างน่าชม
บอระเพ็ดนามนี้ที่ขานไข
น้ำจืดไยชื่อบึงจึงกลับขม
นกจับคอนใกล้ค่ำฉ่ำเย็นลม
สายน้ำพรมริ้วคลื่นเย็นชื่นทรวง
กลับจากเรือขึ้นรถเมื่อยามค่ำ
รถตู้นำขึ้นเหนือเมื่อดึกล่วง
ผ่านป่าเขาคืนเหย้าเข้ารังรวง
สุดแสนง่วงหลับผล็อยบ้านดอยแดน..
กันนา
16 ธันวาคม 2552
15 ธันวาคม 2552 00:18 น.
กันนาเทวี
อยากจะลบรอยฝังครั้งแรกเริ่ม
ใจประเดิมถักทอก่อประสาน
ยามไกลห่างช่างเหงาเศร้าดวงมาลย์
ต้องร้าวรานเกินเอ่ยเผยวจี
จำเก็บซ่อนวลีที่สงสัย
ด้วยเลศนัยพอรู้อยู่แล้วนี่
เขาห่างไกลในฝันไปทุกที
คำตอบมีให้อยู่ต่างรู้กัน
เคยแอบอิงพิงพักรักนักหนา
พร่ำสัญญาจริงใจใช่ความฝัน
เหมือนรักอยู่ใกล้ชิดนิจนิรันดร์
ยังจำมั่นทำไมใจเจ้ากรรม
รู้ทั้งรู้ยังหวังน่าชังนัก
ห่วงใยรักเพ้อหาช่างน่าขำ
ความเมินหมางห่างไกลใยไม่จำ
การกระทำท่าทีที่เปลี่ยนไป
หากรักใคร่ใยดีย่อมห่วงหวง
ติดตามทวงถามให้รู้อยู่ที่ไหน
ตามประสาคนรักประจักษ์ใจ
แต่นี่ไม่ใส่ใจไม่ดูแล
ห่างกันแล้วห่างไกลใจเหินห่าง
ต้องอยู่อย่างคนร้างใจมีแผล
เก็บใจพักเจ็บนักรักรังแก
ขอยอมแพ้พ่ายรักอกหักเอง...
13 ธันวาคม 2552 16:11 น.
กันนาเทวี
น้อง...คนบนดิน ฝากบทกลอนมาลงค่ะ
เพราะยังไม่ได้สมัครสมาชิก กำลังจดๆ จ้องๆ
อย่าทิ้งความรักและความฝัน
ใจจงหมั่นก้าวไปอย่างเหมาะสม
ไม่มีสายหรือช้าทุกข์ระทม
อย่าจ่อมจมมายาพาอ่อนแรง
คนบนดินแอบรักและคิดถึง
ครุ่นคำนึงเพ้อหาไม่กล้าแหลง
เลยคิดฝันหาเธอแม่แก้มแดง
อยากจะแกล้งสบตาพาเอียงอาย
อยากพบกันพูดจาหยอกเย้าเล่น
ทำไม่เป็นกลัวเธอนั้นเสียหาย
จึงเก็บซ่อนกลัวรู้เสียเชิงชาย
แค่แอบหมายคิดถึงซึ้งลำพัง
จากพูดคุยหลายคราให้หวนคิด
ถึงชีวิตที่ผ่านพบ อดีตหลัง
ครั้งท้อแท้ว้าเหว่และเซซัง
ลบพิษฝังความทรงจำในใจเรา
12 ธันวาคม 2552 08:54 น.
กันนาเทวี
ป่าไม้เคยสดใสใบไม้เขียว
ยามหน้าเกี่ยวเปลี่ยนไปใบสีสัน
ไม้ป่าแปลงแดงเหลืองไปเร็วพลัน
ปีเดือนวันพ้นยามตามครรลอง
รักพาช้ำทำไฉนใจเศร้าเหงา
ยากบรรเทาโศกตรมระทมหมอง
ปวดร้าวเจ็บเหน็บหนาวน้ำตานอง
หลบประคองแผลใจใครเยียวยา
มองท้องฟ้าฟ้าเหงาเราว้าเหว่
มองทะเลกว้างไกลใจฝันหา
อยากจะกลับหมุนย้อนคืนเวลา
รักคืนมาสู่ใจคลายเศร้าตรม
จะติดตามคนใช่ไว้อิงอุ่น
ลบใจขุ่นโศกศัลย์อันทับถม
ป้อนความรักสดชื่นฟื้นระทม
ฉุดคนจมน้ำตาพาเบิกบาน
ผ่านวิถีหลากหลายคล้ายดังฝัน
คิดหมายมั่นรักหนึ่งตรึงสมาน
คือสุดท้ายรักแท้งามตระการ
ตะวันฉานฉายแสงแห่งดวงใจ
ใครคนนั้นเป็นเธอใช่หรือเปล่า
ห้วงใจเหงาฝากถามความสงสัย
จะสุขสันต์ลำบากสักปานใด
หากแม้นใช่ยินดีพลีใจกาย....
กันนา
12 / 12 /52
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
1574
