8 ธันวาคม 2552 21:14 น.
กันนาเทวี
เสียงออดอ้อนวอนมาว่าคิดถึง
รักหวานซึ้งวันเก่าเราเสมอ
ใจคะนึงตรึงตรากว่าพบเจอ
ยังละเมอเพ้อพร่ำจำได้ดี
เหม่อมองฟ้าคราใดใจครุ่นคิด
เจ้ามิ่งมิตรห่างหายใช่จรหนี
หวานใดเล่าเท่ารักซึ้งชีวี
ถ้อยวจีอุ่นใจไม่เคยลืม
จากดงดอยแสนไกลใครรออยู่
โปรดรับรู้รักเอ๋ยเคยดูดดื่ม
ล่วงเวลารักไกลใครหยิบยืม
หมดใจปลื้มหรือไรจึงไม่มา
งานหนักมากกองสุมมารุมเร้า
จะแบ่งเบาอย่างไรไกลนักหนา
ห่วงแสนห่วงหน่วงหนักในอุรา
คนไกลตาป่วยไข้ใจพะวง
ส่งแรงใจฝากถึงหนึ่งคนนั้น
ยังผูกพันเช่นเดิมจึงเสริมส่ง
โปรดรู้ไว้กับใจยังมั่นคง
และซื่อตรงต่อกันมั่นมิคลาย
เสียงออดอ้อนวอนมาว่าคิดถึง
ยังซาบซึ้งทรวงอยู่มิรู้หาย
ด้วยสัจจะมั่นรักอย่ากลับกลาย
สุดฟ้าปลายรอวัน แห่งสัญญา.....
6 ธันวาคม 2552 09:12 น.
กันนาเทวี
คิดถึงเธอคนดีที่เฝ้ารัก
สุดจะหักหัวใจไม่อาจฝืน
หนาวสะท้านหวั่นไหวในค่ำคืน
ผ้ากี่ผืนห่มปกอกยังครวญ
ยามตะวันลาลับดับสิ้นแสง
ดั่งฟ้าแกล้งหนาวมาพาใจหวน
ครุ่นคำนึงถึงเธอเพ้อรัญจวน
ลืมเนื้อนวลอกอุ่นกรุ่นในทรวง
กระท่อมน้อยคอยเธอใจเพ้อพร่ำ
สุดระกำเย็นจิตคิดห่วงหวง
หรือคนดีมีใครคู่เดินควง
จึงเลยล่วงลาลับไม่กลับมา
รักเคยชื่นฉ่ำใจในยามหนาว
คงถึงคราวอ่อนใจมิใฝ่หา
พี่คงมีคนใหม่แนบอุรา
ปล่อยคนท่ารอคอยหงอยเหงาใจ
มองฟ้าไกลใจร้าวหนาวใจยิ่ง
เคยแอบอิงลืมสิ้นหรือไฉน
หมดรักกันบอกฉันถึงความใน
อย่าหลอกให้รอเก้อเพ้อลำพัง
ยามราตรีหนาวนักใจรักป่วน
ใครเรรวนคนดีลืมความหลัง
บอกสักคำเถิดหนาอย่าเมินชัง
ยินดีหลั่งน้ำตาลาจากจร...
3 ธันวาคม 2552 08:04 น.
กันนาเทวี
จอมปราชญ์ราชจักรี ธ ทรงมีเมตตานำ
กรุณาพระเลิศล้ำ เกินกว่าคำสรรบรรยาย
บ้านเมืองเฟื่องฟูยศ ชื่อปรากฏเกียรติกำจาย
ทั่วภพจบแดนหมาย ล้วนลือเลื่องเมืองยิ้มงาม
ผองชนต่างน้อมเกล้า แหนแห่เฝ้าเกล้าสยาม
สมแท้แด่พระนาม มหาราชปราชญ์แดนไทย
พระทัยท่านเปี่ยมล้น บำเพ็ญตนอย่างยิ่งใหญ่
มากมีจะหาไหน ธ ผู้ให้ปวงประชา
พ่อหลวงห่วงทวยราษฎร์ ทรงองอาจปีกผวา
ปกป้องภัยพารา ผู้คิดร้ายหมายย่ำยี
หนึ่งในดวงใจลูก ธ ทรงปลูกสามัคคี
ภัยร้ายหมายราวี แหย่ยุยงแตกพงศ์พันธุ์
หวังให้ไทยสงบ เพียรสู้รบด้วยใจมั่น
สอนไทยให้แบ่งปัน รู้รักกันมั่นความดี
ลูกไทยต่างซาบซึ้ง สำนึกพึ่งพระบารมี
ยอมตายถวายพลี ตามรอยบาทมิคลาดคลา
พอเพียงมีเหตุผล มิทำตนเกินฐานา
เทิดไท้องค์ราชา ปราศโรคาทรงพระเจริญ..
ฑีฆายุโกโหตุ มหาราชา
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า
ดอกไม้ ปานพาน
โรงเรียนบ้านแพะยันต์ดอยแช่
สพท.ลำพูนเขต 1
28 พฤศจิกายน 2552 09:50 น.
กันนาเทวี
ต้องทำใจทำฉันใดรักติดลบ
คิดจะจบยิ่งอาลัยใจไม่หมด
เคยมีรักหวานซึ้งถึงคราลด
กลับหายหดร้างห่างจางเลยละ
เรื่องของเรื่องฉันเองใช่ใจเด็ด
แกร่งดังเพชรไม่แคร์เลิกกันนะ
ทั้งที่รู้รักถอยเขาปล่อยปละ
ไม่อาจจะตัดใจให้รักหยุด
โอละหนอโอละพ่อขอทีเถอะ
ไม่อยากเจอะเจอกันฤๅสิ้นสุด
ถึงอย่างไรก็เป็นแค่สมมุติ
จะตัดกุดก็บอกอย่าหลอกสิ
ใจหวั่นไหวใครลือหรือใครหลอก
มีคนบอกว่าเจ้าชู้เป็นคติ
มีรักโผล่ผุดดั่งใบไม้ผลิ
ด้วยชำนิชำนาญในการรัก
จะงอนง้อต่อเติมเสริมรักใหม่
เอาใจใส่ก็เป็นธุระหนัก
เขาไม่สนคนเก่าเศร้าใจนัก
เตรียมย้ายยักรักใหม่ใกล้ประชิด
โอ้กานดาน้ำตาตกอกใจช้ำ
นั่งพึมพำบ่นพลางอย่างไร้สิทธิ์
ธรรมดารักเศร้าเฉาชีวิต
อย่าหลงผิดติดปลัก* รักติดลบ*
25 พฤศจิกายน 2552 22:48 น.
กันนาเทวี
เป็นบุญพาวาสนาได้มาพบ
ทั่วแดนจบโชคดีไม่มีสอง
ปรารถนาใดเท่าเฝ้าใฝ่ปอง
ขอจับจองเธอไว้ไม่คลาดคลา
คือพลังอานุภาพปราบภัยผอง
เป็นครรลองดีงามตามภาษา
ช่วยจัดสรรปั้นแต่งโชคชะตา
ด้วยคุณค่านับอนันต์อันกว้างไกล
เป็นมนตราพาผ่านม่านมัวหมอง
ได้ลิ้มลองรับรสสุขสดใส
สิ้นกังวลหม่นหมองผองทุกข์ใจ
แก้วแววไวนพคุณอบอุ่นครัน
เดินตามทางสายหนึ่งพึ่งพุทธะ
สรณะแห่งใจไม่แปรผัน
คือหนึ่งเดียวหวังรักและผูกพัน
ใจยึดมั่นศรัทธาปัญญาตาม
เพื่อนร่วมทางโลกีย์มิสิ้นโศก
วิปโยควุ่นวายในพงหนาม
ฝ่าฝูงชนมากมายในนิยาม
มิอาจข้ามพ้นฝั่งได้ยั่งยืน
เป็นบุญแท้ประสบได้พบเห็น
ใจร่มเย็นอิ่มเอมเกษมชื่น
เธอที่รักอุ่นใจในวันคืน
จึงเริงรื่นสุขใจ ในรส "ธรรม"
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
779
