20 สิงหาคม 2553 10:52 น.

ถุงที่ถูกทิ้ง

นักสืบ ไร้อันดับ

IMG_3768.jpg
คืนวันนั้นฉันผ่านสะพานพุทธ
ฉันมาหยุดมองวิวเหนือทิวน้ำ
จากห้องเช่าเก่าเก่าเหงาประจำ
บางคืนค่ำยืนมองท้องธารา

มองเห็นรถหยุดวิ่งมาทิ้งถุง
ฉันเลยพุ่งลงไปมือไขว่คว้า
เอื้อมมือดึงถุงใหญ่จนได้มา
หัวเราะร่าเข้าฝั่งแล้วนั่งมอง

เปิดถุงใหญ่ใบนั้นก็พลันเห็น
แม่เนื้อเย็นคุดคู้ดูหม่นหมอง
อยู่ในถุงโดนทิ้งวิ่งประคอง
อ้อ นวลน้องเนื้อเย็นเป็นอย่างไร

น่าสงสารจริงหนาแก้วตาพี่
ชวนคนดีกลับห้องน้องเอาไหม
เจ้าหลับตาพยักหน้าบอกว่าไป
พี่ดีใจเจียนขาดวาดวิมาน

เงินที่เหลือตอนนี้มีสี่ร้อย
ซื้อมุ้งน้อยเสื่อถักเขาจักสาน
เหลือห้าสิบซื้อข้าวเอาสองจาน
แล้วกลับบ้านกินอิ่มนอนยิ้มเพลิน

เช้าขึ้นมาหาข้าวให้เจ้าก่อน
เธอยังนอนเหนื่อยล้าทำท่าเขิน
ฉันออกไปทำงานไม่นานเกิน
ขากลับเดินผิวปากเพลงฝากใจ

กลับถึงบ้านชุดใหม่เธอใส่อยู่
ทรงผมดูงดงามตามสมัย
นั่งทาเล็บสีงามแม่ทรามวัย
เหลือบมองไปทั่วห้องต้องโศกา

ทั้งทีวีเครื่องเก่าที่เหลาเหย่
พัดลมเกตัวเก่าใช้เป่าขา
ยามเหน็ดเหนื่อยจากงานแต่นานมา
เคยพักตาผ่อนกายคลายอารมณ์

กระปุกเงินหัวนอนตอนนี้แตก
เธอไปแลกชุดใหม่สุขใจสม
ฉันหมดเงินหมดของต้องนอนซม
เธอนั่งชมตัวเองไม่เกรงใจ

ฉันหยิบถุงใบเก่าที่เขาทิ้ง
รอเธอนิ่งนอนหลับจึงจับใส่
แล้วมัดปากถุงนั้นในทันใด
รีบนำไปที่เก่าเก็บเจ้ามา

              ********

ฉันแอบเห็นผู้ชายคล้ายคล้ายโง่
เขาโดดโผพุ่งไปมือไข่วคว้า
เอื้อมมือจับถุงใหญ่ในเวลา
หัวเราะร่าเหมือนฉันเมื่อวันวาน
           -----------------
             (ไร้อันดับ)

				
11 สิงหาคม 2553 15:18 น.

ณ ที่หนึ่ง...

นักสืบ ไร้อันดับ

b00197.jpg
ณ ที่หนึ่งตรงที่ยังมีแม่
รักเที่ยงแท้ยิ่งใหญ่ยังไพศาล
เหนือท้องฟ้าพื้นสมุทรสุดสายธาร
รักผลิบานหอมกรุ่นอบอุ่นใจ

ความโอบเอื้ออารีมีให้ลูก
ความพันผูกลูกแม่มากแค่ไหน
ความเมตตาค่ายิ่งกว่าสิ่งใด
ทุ่มเทให้ลูกน้อยเจ้ากลอยตา

แม่ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูเจ้า
ทุกวันเฝ้าพุ่มพวงคอยห่วงหา
ปัดเหลือบยุงลิ้นไรให้ลูกยา
ปรารถนาเจ้าสุขไร้ทุกข์ตรม	

เมื่อลูกทุกข์กลับมาชายคาบ้าน
แม่พร้อมต้านความทุกข์ให้สุขสม
เมื่อลูกเจ็บเจ็บตามดุจหนามคม
ตำจนจมใจแม่แทบแพ้ตาม

เมื่อลูกยังมีแม่พร้อมแก้ไข
เรื่องยิ่งใหญ่เกินแก้เพียงแม่ถาม
กับสายตาปรานีที่ตีความ
จะไม่คร้ามเกรงยิ่งในสิ่งใด

ณ ที่หนึ่งตรงที่ไม่มีแม่
ลูกจะหารักแท้ได้แค่ไหน
เพียงสักครึ่งรักแม่ลูกแน่ใจ
ลูกจะให้ชีวิตแม้ปลิดปลง
         -----------
        (ไร้อันดับ)
				
31 กรกฎาคม 2553 13:37 น.

ประกาศรับสมัคร.....

นักสืบ ไร้อันดับ

lonelydog1mw9.jpg
เปิดโรงเรียนฝึกฝนคนอกหัก
ให้รู้หลักความคิดชีวิตได้
รับสมัครครูก่อนไม่นอนใจ
ถ้าหากใครคิดจักสมัครมา

ต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญการอกหัก
ที่พลาดรักอย่างน้อยสักร้อยกว่า
เคยสมหวังได้บ้างบางครั้งครา
แล้วเสียท่าถูกทิ้งให้ยิ่งตรม

ต้องผ่านการคร่ำครวญและหวนไห้
น้ำตาไหลรินหนักเพราะรักขม
ต้องเคยเศร้าเหงาจิตติดระทม
ต้องเคยก้มกราบกรานศาลเพียงตา

ถ้าคิดฆ่าตัวตายมาหลายครั้ง
แต่ก็ยังรอดได้ไม่ใบ้บ้า
มีคะแนนแถมให้ใช้พกพา
จงรีบมาสมัครคัดเป็นครู

หากหญิงชายคนใดใจมุ่งมั่น
สมัครกันวันนี้อาจมีคู่
คุณสมบัติที่คัดใช้วัดดู
หลักฐานผู้อกหักรักงมงาย

ด้วยครูใหญ่คนนี้ยินดียิ่ง
เพราะถูกทิ้งอกหักรักสลาย
เปิดโรงเรียนหาเพื่อนไว้เตือนกาย
เลิกอับอายขายหน้าประชาชี
             -------------
             (ไร้อันดับ)




				
22 กรกฎาคม 2553 15:58 น.

ผีขุดดิน

นักสืบ ไร้อันดับ

%E0%B8%AE%E0%B8%B2%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%
เสียงขุดดินดึกดื่นในคืนมืด
ใต้พรรณพืชปกคลุมเป็นพุ่มใหญ่
เงาเลือนรางร้างลับกับแสงไฟ
หวาดหวิวไหวใครกันที่ฟันดิน

เสียงกระทบจอบดังฟังสะท้าน
อยู่ในย่านริมทางที่ห่างถิ่น
สะเทือนลั่นครั่นครืนดุจกลืนกิน
วิญญาณสิ้นหนทางคนกลางคืน

เสียงเล่าลือกันว่าริมป่านี้
มีร่างที่ถูกมัดยากขัดขืน
เขาต่อสู้ดิ้นรนทนกล้ำกลืน
แต่สุดฝืนร่างรอดจนปลอดภัย

ภายใต้เสียงโหยหวนชวนสยอง
ที่ดังล่องลอยลับเกินนับได้
คืนที่ฟ้ามืดมิดปิดบังใคร
คนที่ใจนึกหวาดไม่อาจเจอ

เสียงขุดดินดึกดื่นทุกคืนค่ำ
ใต้เดือนต่ำย่ำเท้าถึงคราวเผลอ
เสียงนกแสกแทรกลำคอยบำเรอ
รอเพียงเธอเจอร่างริมทางเดิน....
           -------------
           (ไร้อันดับ)


				
18 กรกฎาคม 2553 10:08 น.

เธอตามมา..

นักสืบ ไร้อันดับ

l100.jpg
ร่างหญิงสาวชุดดำเขาจำได้
โบกมือไกวให้เขาเข้าไปรับ
ดูเวลาตีหนึ่งคงพึ่งกลับ
เขาจึงขับรถเลียบเข้าเทียบทาง

เธอเดินลงตรงมาที่หน้ารถ
ความมืดบดบังมิดแทบปิดร่าง
ชุดสีดำคืนค่ำคล้ายอำพราง
ดูเลือนรางกลางดึกให้นึกตาม

เสียงของเธอเย็นจังจากหลังเบาะ
เธอหัวเราะเบาเบาเมื่อเขาถาม
แล้วบอกทางที่ไปใกล้อาราม
บอกชื่อนามวัดแขกเลยแยกไป

เขาออกรถอดใจยังไม่จ้อง
แต่อยากมองให้เห็นเป็นไฉน
หน้าของเธอเห็นชัดคงมัดใจ
หรืออย่างไรใคร่รู้อยากดูเลย

รถออกตัวมาหน่อยจนคล้อยหลัง
ชำเลืองรั้งมองทางทำวางเฉย
ไฟสะท้อนตอนหลังเหมือนดังเคย
สายตาเผยภาพเห็นดูเด่นมา

ใบหน้าซีดเซียวขาวเหมือนหนาวสั่น
ดวงตาพลันหลุดออกมานอกหน้า
เลือดทะลักจากจมูกติดลูกตา
ริมฝีปากเปิดอ้าดุจท้าทาย

เขาตะโกนลั่นหลุดแล้วหยุดนิ่ง
ล้มตัวกลิ้งวิ่งย้อนไปนอนหงาย
ยังจดจำค่ำคืนยื่นความตาย
จนเธอกลายเป็นผีตามพี่มา....
         -----------------
           (ไร้อันดับ)


  				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
Lovings  นักสืบ ไร้อันดับ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
Lovings  นักสืบ ไร้อันดับ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
Lovings  นักสืบ ไร้อันดับ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนักสืบ ไร้อันดับ