6 พฤศจิกายน 2552 19:04 น.

บัวเหล่าที่ห้า

นักสืบ ไร้อันดับ

22826_GoldenTurtleHat.JPG
ยุคสมัยแปรเปลี่ยนจนเวียนหัว
จากดอกบัวสี่เหล่าที่เล่าขาน
พุทธองค์ทรงตรัสดำรัสญาณ
เปรียบประมาณคนทั่วดังบัวบึง

บัวที่หนี่งพ้นน้ำตามวิถี
ปัญญาดีรู้แจ้งแสดงถึง
สัจธรรมนำจิตคิดคำนึง
ดูประหนึ่ง อุคฆฏิตัญญู

บัวที่สองปริ่มน้ำตามความคิด
แม้ยังติดปริศนาถ้าเรียนรู้
จะเข้าใจในไม่ช้าถ้าฝึกดู
เรียกว่าผู้ วิปัจจิตัญญู

บัวที่สามกล่าวทั่วบัวใต้น้ำ
ไม่เลิศล้ำความฉลาดสามารถรู้
จะพ้นน้ำหากเพียรเรียนจากครู
เรียกว่าผู้  เนยยะ ที่กะเกณฑ์

บัวที่สี่ในตมจมความคิด
นิ่งสนิทอวิชาพาซ่อนเร้น
อยู่ในตมจมบึงจึงลำเค็ญ
เรียกว่าเป็น ปทปรมะ

บัวสี่เหล่าเต่าเห็นเป็นยิ้มชื่น
เพราะเคยกลืนเหล่าบัวไม่กลัวจ้ะ
แต่เกิดบัวเหล่าใหม่ให้ผงะ
เต่ายังผละถ่มถุยเลิกคุ้ยกิน
        --------------
        (ไร้อันดับ)


				
29 ตุลาคม 2552 14:46 น.

เพียงลมพัดผ่าน

นักสืบ ไร้อันดับ


เป็นเพียงลมพัดผ่านหรือม่านฝัน
ความผูกพันที่เห็นเคยเป็นอยู่
แตกสลายกลายจากไม่อยากดู
ปิดประตูใส่กลอนนั่งถอนใจ

ต่อไปนี้เหลือเราคนเก่าก่อน
คนที่นอนบนเตียงพักเอียงไหล่
หยิบหนังสืออ่านเล่นทุกเย็นไป
แล้วหลับใหลอย่างลำพังทุกครั้งมา

ไม่มีแล้วเรื่องราวในคราวทุกข์
ไม่มีแล้วความสุขและทุกข์ท้า
เหลือแต่ความทรงจำไม่นำพา
กับความล้ารินไหลในภวังค์

ขอเวลาฉันหน่อยเพียงน้อยนิด
ขอหยุดคิดเพื่อลบหรือกลบฝัง
สิ่งที่ใจผ่านมาละล้าละลัง
ขอหยุดยั้งสักนิดก่อนผิดไป

ณ วันนี้บ้านเราคงเหงาเงียบ
ความเย็นเฉียบเกาะจิตแนบติดไว้
ไม่มีแม้คำลาและอาลัย
ทั้งสายใยความคิดก่อนปิดตา

เป็นเพียงลมพัดผ่านหรือม่านฝัน
ความผูกพันที่เป็นไม่เห็นค่า
ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกลา
จะโหยหาหวั่นไหวทำไมกัน....
          ----------------
          (ไร้อันดับ)


				
24 ตุลาคม 2552 18:47 น.

เจ้าอุบล

นักสืบ ไร้อันดับ

 
เจ้าอุบลนั่งยิ้มเหมือนอิ่มจิต
เจ้าคงคิดถึงพระธรรมที่ฟังอยู่
ประกายตาแห่งศรัทธามันน่าดู
ดังจิตผู้เอิบอาบทาบพระธรรม

หลวงตาเคยถามว่ามาจากไหน
เจ้าตอบไว้ให้ฟังยังนึกขำ
โดยสารรถหลงทางสร้างวีรกรรม
เกือบจะค่ำมาถึงซึ่งวัดวา

หลวงตาถามทำไมไม่อ่านป้าย
เจ้าทำท่าเอียงอายแล้วตอบว่า
ไม่ได้เรียนเขียนอ่านแต่นานมา
เป็นแม่ค้าขายผักหลักครอบครัว

หลวงตาถามอายุเท่าไหร่หล่ะ
ตาเจ้าละหลบไปแล้วส่ายหัว
หลวงตามถามทำไมถึงไม่กลัว
เจ้าบอกตัวมีจิตคิดทำบุญ

เจ้าบอกว่าขอมาสัปดาห์ละหน
ถูกยายบ่นพ่อด่าจนว้าวุ่น
เสียเวลาค้าขายมลายทุน
ชุลมุนเหมือนหมายไม่ให้มา

เจ้ากราบพ่อขอยายถวายจิต
สัปดาห์หนึ่งหวังคิดไร้มิจฉา
หวังได้พบทายาทพระศาสดา
ได้ศึกษาพระธรรมอันอำไพ

หลวงตาฟังด้วยใจให้สลด
ตถาคตศาสดาที่อาศัย
บรมครูแห่งเราที่เข้าใจ
สั่งสอนให้ครุ่นคิด ปฏิปทา

หลวงตาวางธนบัตรที่ยับย่น
คราบผักปนเหงื่อไคลหัวใจล้า
เจ้าอุบลถวายให้อาตมา
มีราคากว่าทรัพย์นับอนันต์
          --------------
         (ไร้อันดับ)

 
				
22 ตุลาคม 2552 20:16 น.

เจ้าแม่ไทร

นักสืบ ไร้อันดับ

17ex3.jpg 
จากมานานบ้านเก่าที่เราอยู่
ต้นไทรคู่กลางลานหมู่บ้านนั้น
เด็กผู้หญิงตัวน้อยรอคอยกัน
จนตะวันจวนลับใกล้ดับลง

เธอเป็นเด็กเงียบเหงาดูเศร้านัก
มีความรักอบอุ่นแค่ฝุ่นผง
มีครอบครัวเหมือนไม่หัวใจคง
ถูกขีดวงจำกัดและมัดตี

รอยไม้เรียวเกี่ยวใจเมื่อได้เห็น
รอยแผลเด่นเลือดซิบใจริบหรี่
จึงหยิบยื่นน้ำใจให้ไมตรี
ว่ายังมีฉันอยู่คอยดูแล

เธอส่งยิ้มพร้อมน้ำตามาให้ฉัน
เราคุยกันบอกใจไม่ให้แพ้
แล้ววันหนึ่งตัวฉันต้องผันแปร
เพราะพ่อแม่ย้ายงานเปลี่ยนบ้านไป

วันสุดท้ายเธอฝืนมายืนส่ง
ภาพยังคงมองเห็นเหมือนเด่นใส
กระโปรงคล้ำตุ๊กตาขาวยังร้าวใจ
โบกมือไหวให้ฉันนั้นสัญญา

สิบห้าปีผ่านไปใจยังนึก
ความรู้สึกนึกถึงคนึงหา
โอ้ เพื่อนฉันคนเคยเอ่ยคำลา
อยากรู้ว่าเป็นไฉนในวันนี้

ในหมู่บ้านเปลี่ยนไปไกลเกินคิด
คนสนิทห่างหายหรือย้ายหนี
ตะวันลับจากฟ้าหาไม่มี
ไฟริบหรี่วับสว่างกลางต้นไทร

ร่างเด็กน้อยยืนนิ่งอิงลำต้น
ใบหน้าหม่นซึมเศร้าใต้เงาไม้
กระโปรงคล้ำตุ๊กตาขาวปวดร้าวใจ
โบกมือไหวเรียกฉันเหมือนวันลา

ความรู้สึกเหมือนเสียงสำเนียงพ้อ
ว่าเธอรอฉันผ่านมานานช้า
ดวงวิญญาญล่วงลับยังกลับมา
คำสัญญาที่ต้นไทรยังไม่ลืม...
          ---------
        (ไร้อันดับ)




				
16 ตุลาคม 2552 09:32 น.

ซากสถาน

นักสืบ ไร้อันดับ

reply428431_Sahib1.gif 
ซากสถานกาลก่อนในตอนสร้าง	
ใจที่ร่างเอิบอิ่มกับพิมพ์เขียว
เราทั้งสองวางแปลนจากแกนเดียว
ใช้รักเหนี่ยวใจร่างเพื่อสร้างทำ

เอาเสาเข็มหัวใจใส่ในหลัก
บรรจงปักแล้วตอกหมายบอกย้ำ
ให้มั่นคงลงลึกผนึกคำ
หวังจะค้ำรากฐานไม่รานรอน

เทด้วยคานน้ำใจเพื่อให้คิด
คนละครึ่งชีวิตดวงจิตสอน
รวมเป็นหนึ่งยึดมั่นนิรันดร
ไม่คลายคลอนหยัดยืนดุจผืนเงา

ใช้พื้นความเข้าใจแม้ไกลห่าง
จะอยู่ข้างเคียงกันในวันเหงา
คอยปลอบโยนให้กันเพื่อบรรเทา
ความโศกเศร้าพลัดพรากและจากลา

ใช้ผนังฝังไว้การให้เกียรติ
จะไม่เฉียดเหยียดหยามประนามว่า
จะยกย่องเชิดชูคู่ชีวา
ให้เคียงฟ้าเคียงดินแม้สิ้นลม

ใช้หลังคาซื่อสัตย์มาจัดสร้าง
เป็นแนวทางคลุมให้หัวใจสม
ต้านแสงแดดแผดร้อนที่ซ่อนคม
น้ำค้างพรมฝนเทหักเหใจ	

มาบัดนี้เสาคานพื้นผนัง
หลังคาพังผุลงเกินคงไหว
ซากสถานวันนี้จะมีใคร
ถ้าเราไม่หวนกลับไปปรับปรุง...
          --------------
          (ไร้อันดับ)

 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
Lovings  นักสืบ ไร้อันดับ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
Lovings  นักสืบ ไร้อันดับ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
Lovings  นักสืบ ไร้อันดับ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนักสืบ ไร้อันดับ