27 พฤษภาคม 2547 15:57 น.
น้ำตาอาบแก้ม
อำนาจแห่งความรัก
ช่างมีพลังนัก..มหาศาล
บากบั่น..ฟันฝ่า..ร่วมทำงาน
แลกอนาคต..อุดมการณ์..ที่มี
อุทิศชีวิตนี้..ภาวนา
ความรัก..นั้นมีค่า...ยากลี้
ตัดสินใจฝากหวัง..ทั้งที
ดูแลให้ดี..ชั่วปีเดือน
ฝังลึกลงไป..ใฝ่ฝัน
สามารถเปลี่ยนกัน..นั้นเสมือน
ไม่มีวันทรยศ..ลดเลือน
ดั่งเพื่อน..ช่วยเตือน..แนวทาง
อิทธิพลความรัก..มั่นคง
ไม่ลืมไม่หลง..หนีห่าง
สานฝันเลือกแล้ว..ไม่จาง
ทุกอย่างที่มี..ก็เพียงพอ
คือชีวิตและจิตวิญญาณ
ก้าวผ่าน...ความจริง..ไม่ท้อ
สิ่งสำคัญที่สุด..พร้อมรอ
ภูมิใจที่ถักทอ..รักคุณ
26 พฤษภาคม 2547 10:37 น.
น้ำตาอาบแก้ม
อยู่ ๆ ก็รู้สึกใจคอไม่ค่อยดี
กระวนกระวายว้าวุ่นตอนนี้...หวั่นไหวไหว
มองหมู่ดาวพราวบนฟ้า...อยู่ไกลไกล
ฉันกำลังทำอะไร...ฉันกำลังนึกถึงใคร..ไม่มีตัวตน
อยู่ ๆ ก็รู้สึกสั่น-สั่น
หัวใจมันเต้นดังลั่น...นาทีละหน
อย่างนี้รึป่าวที่เขาเรียก...เป็นกังวล
หายใจยังสับสน...เข้า-ออกไม่เป็นจังหวะที่พอดี
อยู่ ๆ ก็นึกถึงใครได้ลาง-ลาง
สัมผัสที่เหินห่าง...ความทรงจำจาง ๆ ตรงนี้
ใครคนหนึ่ง...ซึ่งไร้ตัวตนบนความฝันที่มี
แทบจะลืมเลือนไปแล้วตอนนี้..นึกไม่ออกซักที..ว่าใคร
อยู่ ๆ ก็แว่วเสียงโทรศัพท์
หยิบขึ้นมากดรับ...กรอกเสียงใส
แท้ที่จริง..ไม่มีใครโทร..ไม่มีเบอร์ใดใด
นี่ฉันเป็นอะไร..กังวลใจ..เหมือนลืมใครไปบางคน
17 พฤษภาคม 2547 10:58 น.
น้ำตาอาบแก้ม
คุณหมอ............ : สวัสดีจ๊ะ...คุณหัวใจ
วันนี้มีอาการเป็นอย่างไร...บอกหมอ
จากวันนั้นที่บาดเจ็บมา...น้ำตาคลอ
วันนี้มาตามนัดสิหนอ...ดีขึ้นหรือยัง...ไหนว่ามา
คุณหัวใจ........... : สวัสดีค่ะ...คุณหมอ
หลังจากที่ได้รับการพะเน้าพะนอ...รักษา
กินยาติดต่อกัน...ตลอดเวลา
ก้อค่อยยังชั่วขึ้นมา...แต่ยังไม่หายดี
คุณหมอ............ : ไหน ๆ ขอหมอฟังเสียงหน่อย
ตอนนี้หัวใจดังค่อย ๆ หรือเต้นถี่
บาดแผลคราวก่อน...ปิดสนิทหรือยัง...ขอดูที
วันนี้จะรับยาเพิ่มหรือปรึกษาปัญหาที่มี...บอกอาการ
คุณหัวใจ........... : รู้สึกไม่ค่อยดีค่ะ..คุณหมอ
ต้องการคนพะเน้าพะนอ...เป็นตะหาน
ตำแหน่งอื่นไม่ค่อยชอบ..ไม่ต้องการ
อยากจะได้แบบทอระมาน (ใจสาว) กล้ามโตโต
คุณหมอ............ : แต่ดีขึ้นมากแล้วใช่ไหม
จากคราวก่อนที่เคยร้องไห้...มาให้โอ๋
มีบุรุษพยาบาลฝีมือดี...เอามาโชว์
หมอก็หายห่วงแล้ว..ว่าจะโทร..ถามอยู่พอดี
คุณหัวใจ........... : ดีขึ้น..แต่ไม่มากเท่าไหร่
บุรุษพยาบาลติดภารกิจน้อยใหญ่...ด่วนจี๋
ว่างบ้าง..ไม่ว่างบ้าง..นาน ๆ เจอกันที
ต้องดูแลตัวเองเวลานี้..อาการไม่ค่อยดีเท่าที่ควร
วันนี้ต้องขอตัวกลับก่อนนะคะ..คุณหมอ
กะว่าจะไปนั่งรอบุรุษพยาบาล...โทรมาหา
ถามอาการกันวันละครั้ง...หลังกินยา
อาทิตย์นึงถึงจะมาให้เห็นหน้า...เพราะว่างานรัดตัว
คุณหัวใจ........... : ขอตัวกลับก่อนนะคะคุณหมอ สวัสดีค่ะ
คุณหมอ............ : จ้า.....ดูแลตัวเองด้วยนะ....คุณหัวใจ
4 พฤษภาคม 2547 15:21 น.
น้ำตาอาบแก้ม
เย็นแผ่วแผ่วแล้วพลิ้วผิวผะเยิบ
เคยอิ่มเอิบรอยยิ้มอาบฉาบหน้าใส
รักเคยหล่อเป็นสายธารจารน้ำใจ
บัดนี้ไซร้ใยเหือดแห้งแล้งไมตรี
คงจะลืมสิ้นแล้วแววเคยกอด
เสียงที่ออดอ้อนหาคราน้องนี้
แก้มเคยอิงพิงยามพ่ายร้ายที่มี
ร้างราตรีที่เคยแนบจึงแสบทรวง
คงจะมีหญิงใหม่ให้มอบรัก
น้องควรหักคลายสวาทคลาดห่วงหวง
แค่ความรักจากอกน้องไม่คล้องดวง
รักทั้งทรวงมิอาจเท่าเขาหรือใคร
เย็นลมแผ่วใกล้แนวพิรุณพร่ำ
โปรยมาย้ำรอยน้ำตาจะหาไหน
ฝนหยาดมาดั่งเช่นฟ้านั้นเป็นใจ
หยดรดไพรรดใบหน้าคราน้ำนอง
30 เมษายน 2547 12:36 น.
น้ำตาอาบแก้ม
เหมือนล่องคว้างกลางฝันอันแสนหวาน
ลอยวันวานให้ผ่านพริ้วละลิ่วไหว
ย่ำเท้าเหยียบหญ้าผืนน้อยค่อยค่อยไป
แต่ละก้าวที่ร้าวไหวไม่หยุดเดิน
ผ่านทุ่งนา..หนองน้ำ..ซ้ำรอยหญ้า
ทางข้างหน้า..มีฝนพรำ..นำห่างเหิน
จะก้าวต่อ..ไม่รอช้า..กล้าดำเนิน
เท้าน้อย ๆ จะเผชิญ...ตามตั้งใจ
แดดรอเผา..พื้นร้อนฉ่า..น่าฉงน
แลกอดทน..แม้จะเจ็บ..เก็บซ่อนไหว
ยิ่งต้องสู้..ความหวัง..กำลังใจ
ดั่งตั้งไว้..ในต้นทาง..ที่ย่างมา
ฉันเดินไป..พร้อม ๆ ใคร..ไม่รู้จัก
ไม่เคยทัก..แค่ต่างคน..เคยเห็นหน้า
ทั้งเมืองเล็ก..เมืองใหญ่..เมืองมายา
ได้กลายเป็น..ฝั่งฝันหา..ของใครใคร
มันแลกมา..ด้วยอดทน..ปนสะอื้น
น้ำตารื้น..ถ้าเคราะห์ซ้ำ..ย้ำย้ำใส่
ใครซักคน..ที่เคียงข้าง..ไม่คว้างใจ
จะโชคดี..สักครั้งไหม..ในสักวัน
- ฉันเดินไปพร้อม ๆ กับทุกคน...บนเส้นทางชีวิตที่ต้องต่อสู้
สิ่งต่าง ๆ ที่เป็นความหวัง ... ก็เหมือน..ฝั่ง.. ที่ทุกคนต้องพยายามไปให้ถึง
ถึงแม้จะเจ็บปวด...และสิ่งที่ได้รับ...ต้องแลกมาด้วยความอดทน
แต่ฉันก็จะไม่หยุด...เดิน...
หน้าส่วนตัว
1070
Lovers
0 คน เลิฟน้ำตาอาบแก้ม
