8 กรกฎาคม 2547 17:04 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ดอกไม้..สีหวาน ๆ
ข้างลำธาร...ที่เอื่อยไหล
กลิ่นทุ่ง..อยู่ไกลไกล
นกเห่ไพร...ในคราเยือน
หินกลม..ข้างลำน้ำ
เพื่อช่วยค้ำ...น้ำไหลเลื่อน
กลมเกลี้ยง...เลี่ยงเล่ห์เลือน
เพราะน้ำเตือน..ลบเหลี่ยมคม
ไม้ใหญ่..เอนกายทอด
ใบปกกอด..ช่างรับสม
พักพิง...อิงระทม
ของนกตรม..ไร้รังนอน
ผีเสื้อ...นั่นฝูงใหญ่
เกาะอยู่ไกล...บนไม้ขอน
ปีกบาง...ช่างเว้าวอน
ให้คนร่อน...ตาข่ายคลุม
บ่ายคล้อย..ต้องกลับบ้าน
เก็บเสื่อสาน..ร่มกางคุ้ม
ตะกร้า...อาหารชุม
ต้องรีบดุ่ม...เดินกลับไว
**** กลับบ้านดีกว่า.....มืดแล้วน่ากัวอ่ะ
2 กรกฎาคม 2547 18:09 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ลาก่อนนะ...คนของความฝัน
ไม่ได้นอกใจกัน...หรือหวั่นไหว
เพียงเหนื่อย...อยากจะหนีเรื่องวุ่นวาย
เบื่อความเดียวดาย..อยากมีคนข้างกาย..ซักที
โชคดีนะ...คนของความห่วงใย
นับแต่นี้ต่อไป..คุณคงไม่ได้เห็นฉันคนนี้
ดูแลตัวเองนะ...แล้วหาคนที่ดี-ดี
ทดแทนความห่วงใยของคน ๆ นี้..ที่เคยมีตลอดมา
28 มิถุนายน 2547 11:45 น.
น้ำตาอาบแก้ม
สายลมแห่งความหวังดี
ตอนนี้พัดความผูกพันที่เคยมี..ไปไว้ที่ไหน
ผ่านมาอีก...ผ่านมาอีกนะ...ฉันรอด้วยหัวใจ
ช่วยพัดความห่วงใย..และความคิดถึงมากมาย...ส่งมาที
สายลมแห่งกาลเวลา
ช่วยประคับประคอง...อย่าพัดพา...ความรักไปจากที่นี่
อีกไม่นานหรอกนะ..คนที่ฉันรัก..คนแสนดี
จะรับรักฉันซักที...ชีวิตนี้...คงเบิกบาน
สายลมแห่งความเดียวดาย
นี่คงเป็นครั้งสุดท้าย...ที่ฉันจะเรียกขาน
ก่อนตะวันลับไป..อยากบอกให้รู้ไว้..เราคงไม่ได้เจอกันอีก..นานแสนนาน
คืนนี้..ขอประทับรอยจุมพิตหวาน ๆ ...ไว้อาลัยวันวานที่ผ่านมา
สายลมแห่งความเสรี
ช่วยบอกวิธี...ที่จะก้าวไปสู่...หนทางที่ปรารถนา
ท้องฟ้ากว้างใหญ่...ขอบฟ้าแสนไกล...สุดตา
พรุ่งนี้นะ..ฉันจะกางปีกโผบินบนฟากฟ้า...เพื่อปรารถนาของหัวใจ
23 มิถุนายน 2547 11:56 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ถ้าจะภาวนา...อะไรได้
ฉันคงภาวนาขอให้..ได้พบเธอบนเส้นฝัน
บอกกล่าวเรื่องราวที่พบเจอ...ในแต่ละวัน
เกาะแขนข้างนั้น...ผ่านหมอกควัน...สีชมพู
...............
ฉันรอ...
รอ...รอ....รอ
และรอ....
จำได้ไหม ?
บรรยากาศเดิม ๆ ของการเฝ้ารอ
และภาวนา...
ขอให้ฝันนั้นสวยงาม
ป่านนี้...
เธอคงหลับแล้ว
ฝันหรือยังคนดี
เห็นฉันบ้างหรือเปล่า
ฉันอยู่ตรงนี้....ไง
แหวกม่านหมอกควัน...มาสิ
ฉันรอเธออยู่นะ...
คนดี...
...................
ฉันไม่ได้หวั่นไหว
หรือกลัวเธอจะฝันถึงใคร...นอกจากฉัน
เพียงค่ำคืนนี้...มันเหงามาก...อยากจะมีกันและกัน
จึงภาวนาขอให้ในฝัน...ได้พบเธอ
17 มิถุนายน 2547 10:54 น.
น้ำตาอาบแก้ม
ระเบียงสีขาว
ประดับด้วยราวดอกไม้ไหว
กรุ่นกลิ่นกาแฟลอยมาประทะลมหายใจ
เกิดขึ้นในเช้าวันใหม่..ท้องฟ้าสดใส..มีเมฆปุยปุย
เก้าอี้ไม้ตัวโปรด
เจ้าด๊อกกี้กระโดด...ขุดคุ้ย
เมื่อคืนฝนตกหนัก...ดินร่วนซุย
ฉันยืนคุยกับคนรู้จัก..หน้าบ้าน..ที่เดินผ่านมาทักทาย
*****
วันนี้...
อยากเกเร...
หยุดพักเรื่องงานซะหน่อย
เอาเวลามาคิดเรื่องส่วนตัวบ้าง
เรื่องเบา ๆ
เรื่องหนัก ๆ
มันวนเวียนอยู่ในหัวสมอง
ทั้งเรื่องของเธอ
ทั้งเรื่องของฉัน
.............
เมื่อไหร่หนอ..จะหยุดคิดซักที
บอกกับตัวเองไปอย่างนั้น
แต่คงทำไม่ได้
จะอะไรซะอีกหล่ะ...
ก้อไอ้เจ้าความรักนี่แหละ
ชอบเข้ามาทำให้ปวดหัวอยู่เรื่อย
ถ้ามันไม่ผิดฝาผิดตัวก้อคงดี
หรือถ้า...
เรามอบความรักให้ใครไป
แล้วสิ่งที่ได้กลับมาก้อคือรัก
วันนี้ฉันคงไม่ต้องเกงานหรอก...
..............
ผลลัพธ์มันมักจะหักมุมเสมอ
พรุ่งนี้...นะ
พรุ่งนี้...
ฉันจะไปขอคืน...
ขอความรักคืน....
ได้ไหม..?
Lovers
0 คน เลิฟน้ำตาอาบแก้ม
หน้าส่วนตัว
780
