12 เมษายน 2545 21:07 น.
ผู้ชายคนเดิม
ครั้งนึง...ที่ความรุ้สึกเริ่มจะหวั่นไหว
หรือไม่แน่ใจในอะไรบางอย่างขึ้นมา
ก็...จะทำให้เราเริ่มฉุกคิดอะไรบางอย่างอีกครั้ง
อาจเป็นคำถาม..ความสงสัย...หรืออาจเป็นคำสรุปของใจ ..
.....และมันยังเป็นอะไรได้มากมายกว่าที่คิดเลยทีเดียว
..คนเรา ถ้าจะหวั่นไหวไปบ้าง ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
มีบ้าง..ที่ใช้ความหวั่นไหวเป็นข้ออ้าง เพื่อจะรักษา
หรือต้องการให้ความผูกพันนั้น ๆ ...ดำรงอยู่ในภาวะปกติ ....
....มีเธอ .. มีฉัน .... มีเราเหมือนเดิม
ตรงกันข้าม.... บางครั้ง คนเราก็ใช้ความหวั่นไหวไปในทางที่ผิด
ใช้เป็นข้ออ้างเหมือนกัน ..แต่...ไร้เหตุผลอื่นรองรับ
ไม่แตกต่างจาการใช้ความรู้สึกดิบ ๆ ...
ตัดสินการกระทำของใครอื่น
แบบนี้...มันคงไม่ดี และใช้ไม่ได้เลย
..และ...ถ้าเราไม่อาจค้นหาต้นเหตุที่แท้จริง
ของความรุ้สึกที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นี้
คงพูดได้เลยนะว่า ..ความหวั่นไหว
เป็นอีกหนึ่ง ตัวร่วม ของความผูกพัน
ที่ค่อนข้างจะ บั่นทอน... เสียมากกว่า ..จริง ๆ
..หากหวั่นไหวแล้ว ย ิ่งจะผูกพันกันมากขึ้น ..ก็คงดน่ะสิ
แต่ในความเป็นจริง ..ที่เห็นมันไม่ใช่
...หวั่นไหวทีไร ....หัวใจ ..เป็นต้องอ่อนแอทุกที (ให้ตายสิ..พับผ่า)
***************************************************************************
...ทำไมจึงหวั่นไหว
เธอรู้เหตุผลของฉันไหม..ที่เป็นแบบนี้
ในฐานะคนพิเศษ..เธอน่าจะเข้าใจดี
ไม่ต้องถามไถ่..ก็คงมี ..คำตอบชัดเจน
(หนึ่ง)...เพราะเราห่าง
เกิดช่องว่างระหว่างที่ผูกพัน..ฉันเห็น
อย่าพูดว่า ไม่เข้าใจ...ที่ฉันเป็น
ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น...ถ้าจะผูกพัน
(สอง)..เพราะถ้อยคำ
ซึ่งตรงข้ามกับการกระทำ...หรือนั่น แค่ภาพฝัน
ที่บอกจะใส่ใจ..ห่วงใย-อาทร..กันและกัน
ตลอดเวลาที่ผูกพัน..เธอลืมมันแล้ว - - หรืออย่างไร?
..เหตุผลอื่น...จะไม่ขอพูด
เวลาที่ฉันพิสูจน์...หมดลงแล้วใช่ไหม
ขอร้องเถอะนะ...ถ้ายังมี(เหลือ)ใจ
อย่าให้ต้องผูกพันทั้งที่ยังหวั่นไหว...อีกเลย
(รู้ไหมว่า..มันทรมาน)
*****************************************************************
11 เมษายน 2545 20:09 น.
ผู้ชายคนเดิม
..หลังจากที่ ผ่านเวลาของคำถาม ...ที่ได้รับคำตอบไปเรียบร้อย
คราวนี้ ..หัวใจคนเรา ก็จะเริ่มฝันต่อแล้วล่ะ
ในความเป็นจริง .. เราต่างก็วาดฝันไปสวยงามเสมอ
ก็ใช่ว่า ..จะทำสำเร็จ หรือ ไม่สำเร็จเสมอไป
ขึ้นอยู่กับปัจจัย อีกหลาย ๆ อย่าง ..
..คุณ รู้สึกไหม .... ว่าในความฝัน ..ก็ยังมีฝันอีกตัวนึงทีซ่อนอยู่
เชื่อผมไหมล่ะ ... ที่พูดแบบนี้ เราลองมาพิสูจน์กันไหม
เริ่มต้น ... คุณอยากฝันถึงคนพิเศษของคุณใช่ไหม ...
คุณก็จะคิดฝันไปเรื่อย ๆ ... แต่บางครั้งก็ยังไม่พอใจ
ถึงตอนนี้..คุณก็อยากให้ฝันที่มีนั้น เป็นฝันหวาน ๆ ..ด้วย
นี่ไงล่ะ ... ฝันกำลังซ้อนฝัน แล้วล่ะ
..พูดไปแล้ว .. ความฝัน กับความเป็นจริง อาจเป็นคนละเรื่องกันเลย
เราต่างก็ฝัน ..ฝันอยากให้ ความผูกพัน, ความรัก มั่นคงและยั่งยืน
แต่ในความเป็นจริง ..เรากำหนดให้อีกคนรู้สึกเหมือนเราไม่ได้
..ปัจจัยหลาย ๆ อย่าง อาจไม่เป็นไป หรืออาจไม่เป็นใจ อย่างที่เราต้องการ
..
..ถึงเวลา ต้องตื่นจากฝันแล้วล่ะ ... ยอมรับกับความเป็นจริง
กลัวทำไมล่ะ กับการเผชิญหน้า ..
ในระหว่างที่ผูกพัน .... ขอย้ำว่า! ...ผูกพันจริง ๆ
..เกิดอะไรขึ้นมากมาย คุณต่างเผชิญมาแล้วไม่ใช่หรือ ..ไม่ว่าจะเรื่องราวแนวใด
เหงา...เศร้า...สุข...ทุกข์....คิดถึง....ห่วงใย...หรือว่า อาทร
งั้น...ถ้าวันนึง สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับความผูกพัน
มันเป็นสิ่งที่คุณไม่เคยคิดฝันมาเลย และไม่เคยต้องการมันด้วย
คุณก็ต้องกล้าที่จะเผชิญและ รับหน้ามันให้ได้นะ
อย่าให้ใครมาดูแคลน หรือเยาะเย้ยคุณได้ ...
หัวใจคุณเคยแกร่ง เคยเข้มแข็ง
ถ้าวันนึง คุณต้องสูญเสียมันไปเพราะความจริง ....
คุณก็ต้องสามารถที่จะสร้างมัน ..วาดภาพความเข้มแข็งขึ้นมาใหม่ให้ได้
แม้...มันจะเป็นแค่ ความฝัน ..ก็ตาม
... ผมเชื่อว่า คุณรู้จักความเข้มแข็งและหัวใจคุณดี
เป็นกำลังใจ บนเส้นทางความผูกพัน...ของคุณเสมอ ๆ นะ
*****************************************************
*... มีความฝันน้อย-น้อย
หนึ่งในร้อย..ที่จะไขว่คว้า
เส้นทางที่ฉัน..เดินตามหัวใจมา
ยังไม่รู้จุดหมายข้างหน้า..คืออะไร
..ค่อย-ค่อยขยับ..ก้าวเดิน
กลัวพลาดผิดเกิน...แก้ไข
ในระหว่างทางที่เดินไป
ฉันก็ยิ่งรู้จักหัวใจตัวเอง...มากขึ้นทุกนาที
..บ่อยครั้ง..ที่แวะเก็บดอกไม้หลากสีสัน
เอามาประดับฝัน..ที่พันผูกอยู่นี้
ถามไถ่..มีไหมใคร..นำทางให้ฉันที
จะยื่นดอกไม้ในมือ..ทั้งหมดที่มี..เป็นรางวัล
..ความหมาย..ไม่ใช่แค่ดอกสวย
หรือกลิ่นหอมรินรวย..แต่มากกว่านั้น
ฉันทะนุถนอม..ด้วยรู้ว่าผูกพัน
ที่ให้เขาถือกอดไปนั่น..คือหัวใจฉันเอง
*******************************************
... หลับฝันดีนะครับทุกคน
10 เมษายน 2545 19:40 น.
ผู้ชายคนเดิม
..อีกครั้งหนึ่ง จากหนังสือ(ทำมือ) เกิดอะไรขึ้นบ้าง..ระหว่างที่ผูกพัน
อยากบอกว่า มันชื่อตอน คำถาม อ่ะ ... ฟังดูแปลกไหม
อืม..อ่านข้างล่างก่อนนะ ..แล้วทุกคนคงจะ อ๋อ..... เองล่ะ
** คำถาม **
ในขณะที่เรา ผูกพันกับใครซักคนนึงนั้น
เคยเอะใจบ้างไหมว่า ..บางเวลา คำถาม ..ก็เกิดขึ้นมากมาย
ทั้งกับตัวเอง ..กับเค้า (คนพิเศษ) ..หรืออาจเป็นคำถาม ที่เกี่ยวกับทั้งสองคน
แล้ว....มันมาจากไหนล่ะ?
..ผมเคยสงสัยเหมือนกันว่า เราจะตั้งคำถามเหล่านี้ไปเพื่ออะไร เช่น ..
(1) คุณรักฉัน เพราะอะไร
(2) ทำไมถึงต้องทำให้กันมกมายขนาดนี้
(3) รักของเราจะเนิ่นนานไหม อีกแค่ไหน จะตลอดไปหรือเปล่า
เหล่านี้เป็นต้น
..เชื่อไหมว่า ..บางครั้งเราไม่ได้ต้องการคำตอบเหมือนอย่างที่ปากเอ่ยถามไปจริง ๆ หรอก
อาจเป็นเพียงคำกระเซ้าเย้าแหย่ เพื่อจะสังเกตอาการของอีกฝ่ายหนึ่ง
ว่าเค้ามีท่าทีกับคำพูดของเรายังไงบ้าง
..ผลสรุป ของความต้องการที่แท้จริง
ก็คือ การตีความการแสดงออกเหล่านั้นไปต่าง ๆ นานา
ซึ่ง..ค่อนข้างจะเข้าข้างตัวเองไปบ้าง(ในบางครั้ง) ...หรือคุณว่า ไม่จริง ?
..สิ่งนึงที่ ไม่อยากให้คุณมองข้าม คือ อย่าลืมถามตัวเองด้วยล่ะ
..ว่าความผูกพันที่คุณรู้สึก และมีอยู่นี้
เป็นเพียงเราฝ่ายเดียวหรือเปล่า ..และถ้ามันใช่อย่างนั้นจริง ๆ
เราพร้อมและเต็มใจ..ที่จะรักษาและต่อเติมความผูกพันเหล่านั้นต่อไป ด้วยใจจริง
....ได้ไหม..จริงหรืออย่างไร? (คำถามนี้มีคำตอบแน่นอน...ถามตัวคุณดูสิ)
********************************
..เกิดอะไรขึ้นบ้าง...
ระหว่างที่ผูกพันกันอยู่นี้
เมื่อสองหัวใจ..ของสองคนที่มี
ยังคงเห็นคุณค่าดี-ดี..กันและกัน
คนหนึ่ง..เป็นผู้ให้
อีกคนใส่ใจ..สิ่งที่ได้รับนั้น
ห่วงหา..อาทรความผูกพัน
ของกันและกัน...ด้วยหัวใจ
หากมี..ที่หม่นเศร้า
ก็พร้อมที่จะเข้าใจกัน...ใช่ไหม
บางเบาหรือไม่..กับสายใย
พิสูจน์ได้..ด้วยเวลา
ผูกพันแล้วนานเนิ่น
นั่นไม่ใช่ความบังเอิญ...ผ่านเข้าหา
อดทดนะ..เพื่อ ดอกไม้ดอกเดียวในดวงตา
แล้วคุณจะได้รู้ว่า..คุ้มค่ากันไหม..ที่รอคอย
***************************************************
9 เมษายน 2545 19:40 น.
ผู้ชายคนเดิม
..อืม ..มันเป็นข้อความส่วนนึง
จากหนังสือ ทำมือ ของตัวผมเอง (เกิดอะไรขึ้นบ้าง..ระหว่างที่ผูกพัน)
ที่ยังไม่ได้ ..แก้ไข หรือเรียบเรียงอะไรใหม่
..ทุก ๆ คืน ..ผมจะเขียนข้อความลงในหนังสือเล่มนี้ วันละนิด ๆ
คิดว่า .. จะค่อยย้อนกลับมาดู และแก้ไข บางส่วน
วันนี้ ..เอามาลงให้อ่าน (เพราะไม่รู้ว่า จะเขียนอะไรดี)
เป็นกลอนอีกตามเคย ..(เพราะข้อความอื่น มันค่อนข้างจะยาวไปหน่อย)
ทน ๆ อ่านกันนิดนึงนะ
************************
..ฉันเขียนบันทึกไม่ค่อยซึ้ง
รู้ว่าเพราะคิดถึง ..จึงขีดเขียนเป็นตัวหนังสือ
บางครั้งก็เข้าใจ ..บ้างมีคำถามค้างใจไว้ ..นั่นคือ
คิดถึงจริงหรือ..รึหัวใจชอบค้นรื้อ..เรื่องราวเดิม-เดิม
..ทุก-ทุกครั้ง..ที่ความรู้สึก
กลายเป็นตัวหนังสือในบันทึก..ที่ฉันเขียนเพิ่ม
กลับไม่แน่ใจ ..ว่าความเป็นไปที่มีต่อเติม
กำลังเลอะเลือน หรือว่าคงเดิม ...มันคืออะไร
.. ถ้าเพราะผูกพัน .. มันจะใช่ความผูกพันจริงหรือเปล่า
หรือเพียงเงาความรู้สึก..ส่วนลึกที่หวั่นไหว
อยากตอบคำถาม..ที่ค้างคาความนัย
ในทุกอารัมพบทของหัวใจ...ซักครั้งนึง
..ทุกตัวอักษรที่เรียบเรียง..ในกระดาษเปล่าว่าง
เกิดอะไรขึ้นบ้าง..ระหว่างที่ผูกพัน -ลึกซึ้ง
แม้ไม่อาจเข้าใจ..อะไร-อะไรที่ติดตรึง
แต่ถ้าทดแทนเสียงหนึ่ง..ของความผูกพัน ได้อีกครั้งนึง...ก็มากพอ
**********************************************************
..เคยสงสัยบ้างไหมว่า ... สิ่งที่เรารู้สึก, เราคิดถึงอยู่เสมอนั้น
มันจะใช่ความผูกพัน จริงหรือเปล่า
หรือว่า เป็นอะไรกันแน่
..แล้วทำไม ทั้งที่ปากบอกว่ามั่นใจ ว่าใช่ความผูกพัน
เราก็ยังไม่อาจชนะความหวั่นไหว ได้จริง ๆ ซักที..เช่นกัน
แปลกดีเหมือนกันเน๊าะ ..
ฝากให้คิดแค่นี้แหละ ...คืนนี้ ฝันดีนะครับทุกคน
(ป.ล.) คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
5 เมษายน 2545 21:21 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เป็นอีกหนึ่งค่ำคืน (เมื่อคืนนี้)...ที่เพ้อเจ้อ กับ ท้องฟ้า สายลม...และ ดวงดาว
อยากเอาตะปูตอกหน้าต่างปิดตายจริง ๆ ... แต่ก็ทำไม่ได้ซักที
ก็ [b]หลงรัก[/b] ..การเขียนบันทึกริมหน้าต่าง แบบไม่รู้ตัวซะแล้วสิเรา
เฮ้อ...........
***********************************
บันทึก : 00.26 น. (04/04/2002)
กลอน : 20.57 น. (05/04/2002)
(จากบันทึกเมื่อคืน...ที่เพิ่งจะเอามาเขียนกลอน)
************************************
..ฟ้ากว้าง..แต่พร่างดาว
เยือกเย็นเหน็บหนาว เพราะสายลมไหว
ฟู่ว..ฟู่ว...ลมพัดใบไม้ แกว่งไกว
ฉันนั่งมองเหมือนหัวใจ...จะหลุดลอย
..เคว้งคว้าง..ยิ่งว่างเปล่า
ดาวน้อยวับวาว..เล็กน้อย
พระจันทร์หรือ..คงได้แต่คอย
แสงกระพริบนับร้อย..เมื่อไหร่จะสกาว
..เพราะอารมณ์..คงขมบ้าง
และอาจจืดจาง..ในบางเหงา
หมองมัว..หม่นกลัว เรา
รักจะบางเบา...บ้างก็มี
..ไม่แน่ใจ..เพราะใครหรือฉัน
บั่นทอนใจนั้น...ร้าวแบบนี้
เธอหายไปไหน..ใกล้ฉัน-ไม่มี
ไหวหวั่นที่มี..ไม่อาจประเมิน
..เข้าใจ...ใช่ไหมฟ้า
สมมติว่า ดาว หายหน้า..ห่างเหิน
ถ้าในดวงจันทร์..ไม่มีตากับยาย..ย่ำเดิน
จะรู้สึกไหมว่ามันขาด-ขาด เกิน-เกิน..อะไรไป
..ฉันเลอะเทอะอีกแล้วสินะ..สายลม
เจ้าคงแอบอมยิ้มแล้ว..ใช่ไหม
ฉันแค่เหงาน่ะ...ก็อยากให้เข้าใจ
เถอะน่า..ขอนั่งทำใจ...อีกแป๊บนึง
..เบื่อไหม๊..ที่บ่นให้ฟังบ่อย-บ่อย
กับความใจน้อย..เมื่อเขาไม่มาซึ้ง
ล้างไม่หมดซักที..สิ่งที่ใจยังคำนึง
ซึ่งฉัน..ผูกพันมากมาย
..เอาล่ะ..จบเรื่องราวแค่นี้ก่อน
ตอนนี้ชักจะง่วงนอน..เอาไว้..คิดถึงครั้งใหม่
ฉันจะมาเล่าทุกอารณ์ ...ในทุกความเป็นไป
อย่าลืมพกผ้าเช็ดหน้ามาด้วยล่ะ..
...เผื่อว่าฉันจะร้องไห้...ให้พวกแกดู
************************************
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
738
