31 พฤษภาคม 2548 10:01 น.
ผู้ชายคนเดิม
แค่เรื่องราววันเก่า
ทำไม..ปวดร้าว-เศร้า.ได้ขนาดนี้
หรือฉันยังยึดติด.กับความรู้สึกดี-ดี
จึงยังเจ็บจำอยู่อย่างนี้..กับความทรมาน
.
หรือเพราะไม่เข้าใจ
ว่าทำไม..คุณจึงไป - จากฉัน
ทิ้งทุกอย่างที่เราเคยผูกพัน
ไม่เหลือภาพคนรักกัน..แม้นิดเดียว
.
หรือเพราะฉันไม่ดีพอ
เป็นเหตุผลที่คุณร้องขอ..ไม่ข้องเกี่ยว
หรือคุณ.มีหัวใจ มากกว่าใจเดียว
เสี้ยวของความผูกพัน..คุณจึงแบ่งให้ใครไป
.
วันนี้กลอนเศร้า
ฉันเขียนเป็นเรื่องราว..ร้าวไหว
คำถามข้อเดียวคือ..ทำไม
เหตุผลก่อนไป..ที่คุณไม่เคยเอ่ยให้ฟัง
.
ที่อยากรู้..คงเพื่อตอบใจ
ว่าเรื่องทั้งหมดที่เป็นไป...ไม่อาจรั้ง
ไม่ใช่ตัวฉัน..ที่ปล่อยให้มันพัง
......................................
และจะได้ตอบคนอื่นดัง-ดัง... ว่าคุณ............(แล้วแต่จะเติมครับ)
( - ไม่รักดี - )
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
วันนี้ อ่านกลอนของเพื่อน ๆ บางคน
แล้วได้ อารมณ์กลอนเศร้า ๆ ครับ
28 พฤษภาคม 2548 13:26 น.
ผู้ชายคนเดิม
ช่วงเวลาเหงา-เหงา..
นาทีของความเปล่าว่าง..ว่างเว้น
หนาวเหน็บเท่าทวี..ที่เป็น
ไม่เห็นแม้..เงาใคร- สักคน
.
นั่งนิ่งในภวังค์..เวียนวุ่น
ไม่มีคุณเคียงข้าง..สับสน
ระยะทางที่ห่าง..เกินค้น
เหลือจะทน.อ้างว้าง..ลำพัง
.
ลิบไกลเกินใกล้..เช่นฝั่งฟ้า
ในดวงตารานล้า..เจ็บบ้าง
ร้าวรอน- อ่อนไหว..ใจบาง-บาง
น้ำตาค้างตกใน..ไม่อาบริน
.
จึงเห็นเป็นเช่นเศร้า..ฉันล้า
ความ "อ้างว้าง" บังตา..หม่นสิ้น
ร้องร่ำไห้..คือเสียงใจ..ที่ไม่ได้ยิน
บั่นทอนแล้ว..ใยเกาะกิน..ไม่สิ้นไป(เสียที)
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
.กลอนอะไรไม่รู้...เขียนมั่วอ่ะครับ
แบบว่า.กำลังสับสนบางอย่าง
ไม่เข้าใจ.ไม่เข้าใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
990
