29 กันยายน 2550 12:21 น.
ผู้ชายคนเดิม
..เปรยว่า..ระยะทาง
เปรียบได้ดังความห่าง .. เหว่ว้า
อ้างว้าง..เมื่อรู้ว่าไกลในสายตา
ไม่มีคนรักอยู่ตรงหน้า..ช่างเหงาสิ้นดี
.
..เปรยว่า..ความห่าง
อาจทำให้รักจืดจาง..ไม่ช้านี้
แค่คนอื่นใกล้..แล้วเขาใยดี
อาจทำให้ความรักที่มี..สั่นคลอน
.
เปรยว่า..ความหวั่นไหว
เป็นความรู้สึกของใจ..ที่ช่างซับซ้อน
ยามที่..ยิ่งรู้สึกอาทร..
มันเป็นอะไรที่ช่างร้าวรอน..เหลือคณา
.
เปรยว่า..ความไกล
เป็นกำแพงคั่นความห่วงใย..ห่วงหา
เหมือนม่านบาง-บาง..บังตา
จนไม่อาจแน่ใจได้ว่า..
....อีกคนหนึ่ง ของฝั่งฟ้า..จะรับรู้หรือยัง ?
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อาจเป็นเพราะ..
..วันนี้ ผมทำงานไกลบ้าน ไกลคนที่ผมรัก
อารมณ์กลอนที่เขียนจึงออกมาเป็นแบบนี้
.. แต่ในความรู้สึกลึก ๆ แล้ว ..
ผมยังมั่นใจว่า ..ความห่างไกล จะไม่สามารถบั่นทอน
หรือทำอะไรกับความรักของผมได้อย่างแน่นอน..
ใครที่อยู่ในอารมร์เดียวกับผม ก็อย่างเพิ่งหวั่นไหวนะครับ
---
คิดถึงทุกคนที่บ้านหลังนี้เสมอเช่นกันครับ
...รู้สึกดี ๆ ...
(๐^__^๐)
6 กันยายน 2550 17:11 น.
ผู้ชายคนเดิม
บนถนนสายเดิม..
แต่ผู้คนกลับเพิ่ม..มากมาย
คนแล้ว..คนเล่า ที่เดินผ่านกาย
กลับไม่รู้สึกคุ้นเคย..คล้าย..ที่ผ่านมา
.
แวะจิบกาแฟ.. ริมทาง
ในยามที่ปรอยฝนบาง-บาง..เริ่มกล้า
หยิบบันทึกเล่มเดิม..วางตรงหน้า
บรรยายความเหนื่อยล้า..ที่เพิ่งผ่านไป
.
เส้นถนนทอดยาว..
เม็ดฝนรินแล้วเล่า..ใส-ใส
ฉันพร้อม..ที่จะออกก้าวไป
กลางหยดน้ำที่หลั่งไหล..รดมา
.
ปลายทาง..คือบ้าน
จุดหมายของทุกวัน..ที่ยังค่า
อ้าแขน..โอบรับฉัน แม้จะล้มมา
โดยไม่บ่น..ไม่ต่อว่า ให้ทุกข์ใจ
.
.++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ฉันรัก.... การเดินทาง.. หากทุกการเดินทางนั้น "เพื่อกลับบ้าน"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
..แวะมาทักทายทุกคนที่บ้านนี้ครับ
ไม่ได้กลับมาเสียนาน ..
.. วันวาน ..ยังเหมือนเดิมครับ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟผู้ชายคนเดิม
หน้าส่วนตัว
856
