6 พฤศจิกายน 2546 01:21 น.
มารแมงมุม
ฝันจะสร้างทางสวยด้วยมือสาว
ในย่างก้าวแน่นหนักประจักษ์แจ่ม
หนึ่งสมองสี่ห้องใจสอดใส่แนม
ในคืนแรมก็กระจ่างเห็นทางเดิน
ไม่ทดท้อเพราะมีไฟในทรวงอก
ไม่สะทกสะท้านไม่..หวั่น..เขิน
มีความหวังเป็นแรงใจให้เพลิดเพลิน
แม้ถูกเมินจากบางคนไม่หม่นมัว
ตัวคนเดียวท่องไปในโลกหล้า
บ่มความกล้าก็ท่องไปได้ถ้วนทั่ว
พบและเห็นจนปราศความหวาดกลัว
รู้ดีชั่วลองผิดถูกปลูกศรัทธา
โลกยังสวย..ฝันยังพราว..ดาวยังแจ่ม
จันทร์แอร่มใจยังอิ่ม..ยิ้มเต็มหน้า.
ตะวันฉายแสงส่องครองนภา.
ก็เสาะหาพบเจอฝัน..รางวัลใจ
4 พฤศจิกายน 2546 15:53 น.
มารแมงมุม
เคยบ่อยๆ
น้ำตาย้อยบ่านิยามความคิดถึง
เพียงเพราะบทกวีที่รำพึง
ความคำนึงร่วมผูกพันมั่นเป็น เรา
เปล่าเปลี่ยว
เหมือนโดดเดี่ยวบางครั้งช่างแสนเหงา
ในอารมณ์เปราะว่างและบางเบา
ใจก็เปล่าตัวก็เปลี่ยวเกลียวกวี
ไม่อยากรู้ไม่อยากเห็นเป็นที่ไหน
ไม่รู้ใจไม่แลกใจใครทุกที่
โลกนี้แสนยุ่งยาก..มาก..วิธี
เกินพอดี..จนลำบาก..ยากที่ใจ
มีความนัยซ่อนไว้ในบรรทัด
ต้องคอยจัดให้ลงตัวมั่วไม่ได้
อรรถรสย่อมรู้อยู่ข้างใน
จะบอกใครเขียนร้อยกรองส่องใจตัว
1 พฤศจิกายน 2546 20:40 น.
มารแมงมุม
คืนนี้แรมเสี้ยวจันทร์ทาบอาบท้องฟ้า
แสงดาราก็เลือนเหมือนเหงาหงอย
โอ้อกเอ๋ยอกเราคนเฝ้าคอย
จะเศร้าสร้อยครวญหาอีกช้านาน
เหมือนจันทร์แจ่มรอตะวันเจ้าขวัญฟ้า
กระจ่างจ้านวลใยใสอ่อนหวาน
ต่างเวลาคล้อยเคลื่อนเลื่อนดวงมาลย์
จะผันผ่านพบไหมที่ใดกัน
ณ ยามเช้าดวงตะวันก็ผันส่อง
อณูท้องฟ้างามอร่ามฉัน
แสงเงินทองสาดระยับนับทิวาวัน
ก่อนจะผันตัวเร้นเน้นห่างไกล
ณ ราตรีจันทร์แจ่มแอร่มสวย
ก็รื่นรวยงามระยับกับฟ้าใส
ทอดตามองหาตะวันเจ้าขวัญใจ
ไปทางไหนนานแล้วหนอทรมาน
เหมือนรักเร้นหลบตัว..มัวซุกซ่อน
เหมือนคำอ้อนไร้ตอบรับกลับเมินผ่าน
เหมือนติดกับห่วงขวัญพันธนาการ
เหมือนแหลกลาญลงแล้วแก้วกระจาย
30 ตุลาคม 2546 17:13 น.
มารแมงมุม
การเวกแย้มบานที่ลานบ้าน
หอมสะคราญอวลกรุ่นอุ่นอกสาว
น้ำฟ้าใสไหลหลั่งพรั่งพรูพราว
เอื้อมมือน้าวการเวกมาฝากเธอ
อยากบอกว่าคิดถึงคะนึงหา
ทุกเวลาให้หวงห่วงเสมอ
แต่เวลามีน้อยไปไม่เคยเจอ
ลมละเมอโชยสะบัดพัดพาใจ
ฝากหัวใจมาแทนความแหนหวง
ความเป็นห่วงมีมากอยากฝากให้
ฉันยังคงเป็นฉันโปรดมั่นใจ
แม้จะไม่พบกันฉันยังคอย
ยังเก็บรักที่มอบให้ไว้แนบแน่น
ไร้คนแทนที่เจ้าอย่าเศร้าสร้อย
เส้นทางรักอาจจะเหมือนดูเลื่อนลอย
แต่ไม่น้อยในน้ำใจและไมตรี
คิดถึงคิดถึงคะนึงครวญ
ไห้หวนไม่ร้างห่างหนี
การเวกดอกน้อยคอยคนดี
จุ๊บหนึ่งทีฝากมาในคารม
23 ตุลาคม 2546 09:16 น.
มารแมงมุม
เถอะที่รักของใครฉันไม่รู้
ยอมเป็น ชู้ รู้ไหมไม่อาจห้าม
ใจมันร้องเรียกหาพยายาม
มีนิยามความหมายท้าทายตัว
มาพบกันเมื่อสายชายในฝัน
ให้โศกศัลย์ห้ามใจอย่าไปมั่ว
แต่หัวอกหัวใจไหวระรัว
ชั่วก็ชั่ว.จะยอม..พร้อมพลีใจ
แต่เป็นแค่ชู้ทางใจกายไม่มอบ
ฉันก็กรอบบอบช้ำ.น้ำตาใส
มันมืดมนไม่รู้ทางทำอย่างไร
หักไม่ได้..ก็เหมือนสาย..ตายทั้งเป็น
ยังจะรักจะรอ..ไม่ท้อถอย
ยังจะคอยไม่ขอพรากอยากจะเห็น
แม้จะต้องกลืนกล้ำช้ำ..ลำเค็ญ
มีแต่เน้นบอกคำมั่น ฉันรักเธอ
ฉันรักเธอ..บอกซ้ำซ้ำ.ย้ำหลายหน
แต่เตือนตนมาทีหลังแค่พลั้งเผลอ
แม้สับสนก็หักใจ..ไม่ขอเจอ
แค่ละเมอไห้หวนครวญคะนึง
อย่าพบกันเลยคนดีนะที่รัก
ให้เราหักพักไว้แค่ใจถึง
กายจะไกล..แต่ใจใฝ่รำพึง
ความซาบซึ้งอย่างที่รู้. ชู้ แค่ใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมารแมงมุม
หน้าส่วนตัว
1279
