19 ตุลาคม 2546 11:55 น.

ฉันจะ...ฝัน

มารแมงมุม


มีชีพอยู่เพื่อวันนี้นะพี่น้อง
จะร่ำร้องหาสวรรค์ถึงชั้นไหน
นรกก็ไคลคลาจำลาไกล
ชีพมีไว้เพียงฝันปั้นภาพงาม

ไร้ประเทศเขตขอบไร้กรอบขวาง
แม้อ้างว้างหวั่นไหวใจเดินข้าม
ไม่มีศาสน์โดดเดี่ยวใจเปลี่ยวตาม
ค้นนิยามสันติสุข..ทุกข์ห่างไกล

ให้ห่างไร้การเข่นฆ่าน่าเหี้ยมโหด
ดับความโฉดด้วยความดีที่ฝันใฝ่
อยากจะเติมความฝันให้ทันใด
เติมหัวใจชนทุกนามด้วยความดี

จะแบ่งโลกเพื่อผองพี่น้องเอ๋ย
มาเถิดเหวย..มาสดับรับสุขศรี
ภราดรแห่งมวลชนล้นทวี
แต้มแสงสีขาวล้วนนวลละออง

หมายเสพสุขพ้นนรกตกสวรรค์
จะด้นดั้นตามโลกหรูอันฟูฟ่อง
จินตนาการชั่วนิรันดร์ฝันสีทอง
มาร่วมร้องเพลงหวานฝันด้วยกัน				
13 ตุลาคม 2546 13:22 น.

ความทรงจำเดือนตุลา.๓๐ปี

มารแมงมุม

จากวันโน้นผ่านมาช้านานแล้ว
คราดอกแก้วร่วงกระจายวอดวายเกลื่อน
พสุธาเสียขวัญสั่นสะเทือน
ฟ้าก็เหมือนนองฉ่ำด้วยน้ำตา

เป็นคนจรผ่านไปในครานั้น
ในวัยวันอ่อนเยาว์เขลานักหนา
เกมรุนแรงเสียเลือดเชือดชีวา
ขวัญผวากระเจิงกระเจิดเตลิดไป

หลายชีวิตถึงจุดหยุดหักเลี้ยว
เป็นเพียงเสี้ยวตำนานเล่าขานไข
ริมสายธารเจ้าพระยาจำลาไกล
ชีวิตไม่ได้หวนทวนกลับคืน

ที่ซัดเซเร่ร่อนจำจรจาก
ถึงวันพรากไปไกลให้ขมขื่น
ต่อเมื่อผ่านอีกนานปีที่หวนคืน
มีรอยชื้นของน้ำตามาฝากกัน

มาวันนี้..ระลึก..ร่วมนึกถึง
เพื่อนผู้ซึ่งเคยกล้าท้ามาดมั่น
เพื่อนผู้ซึ่งต่อต้านมารประจานมัน
เพื่อนพวกนั้น..โอ้อาลัย.ไม่เคยลืม				
11 ตุลาคม 2546 10:50 น.

ชีวิตที่เรียนรู้

มารแมงมุม


แสงตะวันเพลาเช้าปลุกเราตื่น
ให้พลิกฟื้นจากนิทราคราหลับไหล
ยินเสียงสั่งจากในตัวเสียงหัวใจ
ก้าวต่อไปสู้ต่อไปไร้มืดมน

มีคำถามตามติดครุ่นคิดอยู่
การต่อสู้คืออะไรให้ฉงน
สู้ชีวิตสู้งานสู้ทานทน
ในวังวนคลื่นชีวิตติดตามมา

ไร้คนเรียงเคียงข้างช่างว้าเหว่
ลงทะเลมาคนเดียวเปลี่ยวนักหนา
มองหาฝั่งเวิ้งว้างช่างไกลตา
คลื่นลมพาเซซวนป่วนอารมณ์

ตะวันแดงดวงเดิมเริ่มแผดกล้า
เราก็ล้า.เงียบเหงาเศร้าใจข่ม
พอตะวันลาลับดับดวงจม
เราก็ห่มแสงเดือนเป็นเพื่อนดาว

เป็นเช่นนี้ผันผ่านมานานนัก
เกินจะหักหวั่นไหวหัวใจสาว
ในความนิ่งยังเจ็บปวดและรวดร้าว
คืนและวันยืดยาวหนาวใจนัก

แต่ก็ยังต่อสู้..รู้เข้มแข็ง
ยังเปี่ยมแรงนักสู้.รู้ตระหนัก
บอกตัวเองคือชะตามาทายทัก
รู้จะรักรู้จะอยู่รู้เดียวดาย				
2 ตุลาคม 2546 12:02 น.

รอเธอ

มารแมงมุม


คิดถึงเธอเท่าที่ใจจะให้คิด
จะรักเท่าที่ชีวิตจะรักได้
เป็นอย่างนี้เช่นนี้ตลอดไป
เก็บไว้ในใจคนนี้ไม่มีเลือน


แรมเสี้ยวเดือนค้างดวงเหมือนลวงฟ้า
เจ้าดาราก็กระพริบริบหรี่หาย
แหงนมองฟ้ามองดินถวิลวาย
เย็นพระพายกลับรุ่มร้อนรอนฤดี

เพราะไม่เห็นคนเก่าเขาไกลห่าง
เหมือนขวัญคว้างโดนหลอกหยอกแล้วหนี
ยังจดจำติดใจในพาที
ในยามนี้อยู่ไหนไม่มาเยือน

คิดถึงเธอเท่าที่ใจจะให้คิด
เหมือนสะกิดให้เคลิ้มคล้อยใจลอยเลื่อน
ยังรอความคิดถึงซึ้งไม่เลือน
รอว่าเพื่อนหัวใจได้กลับคืน

จะรักเท่าที่ชีวิตจะรักได้
เงาน้ำใสในอกก็ตกตื่น
คำดีดีที่มั่นคงยั่งยงยืน
เอาไว้ชื่นไว้เชยไม่เลยไกล

จะรอเธอมาทักทายที่ปลายฟ้า
รู้คุณค่าถ้อยวจีที่มอบให้
เป็นอย่างนี้เช่นนี้ตลอดไป
เก็บไว้ในใจคนนี้ไม่มีเลือน

แรมเสี้ยวเดือนยังค้างฟ้าคราใกล้รุ่ง
ก่อนจะพรุ่งเช้าตะวันรับขวัญเพื่อน
มาคอยรอคนดีที่หน้าเรือน
รอมาเยือนทายทักจักขอบคุณ  

เขียนจากกลอนบทหนึ่งที่คนไกลบางคนส่งมาให้ค่ะ				
6 กันยายน 2546 09:59 น.

ผิวเพลงขลุ่ย1-2-3

มารแมงมุม

,ผิวเพลงขลุ่ย1

เพลงขลุ่ยผิวปลิวลมผสมผสาน
ถ้อยคำหวานลาวดวงเดือน..เจ้าเพื่อนขวัญ
ดึกแล้วหนาวน้ำค้างพรมลมรำพัน
จะลากัน.ก็ยังหวงห่วงอาทร

ดื่มน้ำค้างจิบดาราที่ดาดาษ
จันทร์เสี้ยวสาดแสงเย็น..เป็นเพื่อนอ้อน
ฟังบรรเลงเห่กล่อมก่อนยอมนอน
ฟูกและหมอนรอแนบลงแอบอิง

เป็นค่ำคืนแสนหวานซาบซ่านนัก
และคงจักฝังใจไปนานยิ่ง
เมื่อยามได้มีหลักที่พักพิง
ยามมีมิ่งขวัญ..เจ้า..เฝ้าดวงใจ

ณ เรือนชานบ้านชายน้ำค่ำคืนนี้
ณ ราตรีข้างแรม..แต่แจ่มใส
ณ ที่ซึ่งเราสองก่อกองไฟ
สานสายใยเกิดก่อต่อไมตรี

จุมพิตเบานุ่มลึกระลึกถวิล
ก่อนจะผิน..จำพรากจากที่นี่
รอจันทร์ฉาย..มาเยือนเตือนอีกที
รอคนดีผิวขลุ่ยเพียงเสียงหัวใจ


ผิวเพลงขลุ่ย2

ส่งพี่ยาลงเรือนไปในคืนนี้
ถึงคราที่อิงแอบลงแนบหมอน
ฟูกที่นอนอ่อนนุ่มดับรุ่มร้อน
แล้วสัญจรเข้าสูฝันบรรเจิดแพร้ว

เพื่อลืมตาตื่นฝันรับวันใหม่
วันสดใสมาเยือนยังเรือนแก้ว
เพลงหัวใจเฉิดฉาย..งามพรายแพรว
แต้มวับแวว..อิ่มละไมในดวงตา

ก่อนจะรอคืนใหม่ในค่ำนี้
มโหรีจากใจโหยไห้หา
ลาวลำปางรอร้องขับกับพี่ยา
จะรอท่าที่ชานเรือนเพื่อนหัวใจ

ผิวเพลงขลุ่ย3
คืนนี้เหลือเพียงเรียวเสี้ยวจันทร์น้อย
น้ำค้างย้อยหลั่งโลมโสมแสงหม่น
คนผิวขลุ่ยเงียบไปไร้ตัวตน
เงียบเสียจนไหวหวั่นพรั่นอุรา

ตั้งสายขิมรอบรรเลงบทเพลงกล่อม
สำรับพร้อมคาวหวานที่สรรหา
ไม่ได้บอกว่าจะงดกำหนดมา
รอพี่ยาคืนนี้พี่ลาไกล

เก็บขิมลงใส่กล่อง..ร้องเพลงเหงา
หม่นหมองเศร้าปลอบขวัญรอวันใหม่
เอนอิงกายแนบฟูกหมอนทอดถอนใจ
จะหลับไหมยังหม่นมัวถามตัวเอง

เอามาวางรวมกันทั้งสามตอนเลยค่ะ
เชิญอ่านเชิญร่วมความคิดเห็นค่ะ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟมารแมงมุม
Lovings  มารแมงมุม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟมารแมงมุม
Lovings  มารแมงมุม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟมารแมงมุม
Lovings  มารแมงมุม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงมารแมงมุม