1 เมษายน 2551 22:51 น.
มารแมงมุม
ไปเจอเพลงนี้มาค่ะ
ชอบเนื้อเพลง
เลยพากเพียรถอดความประสาคนอ่อนภาษาอังกฤษ ได้มาประมาณนี้อ่ะค่ะ
คิดว่ามันเหมาะกับยามนี้ที่บ้านเมือง ผู้คนล้วนแล้วแต่รุ่มร้อน
We' re all in this together
woke up this morning
i suddenly realized
we' re all in this together
i started smiling
cos you were smiling
and we' re all in this together
i' m made of atoms
youre made of atoms
and we're all in this together
and long division
just doesn' t matter
cos we' re all in this together
ยามเช้าที่เราตื่น
พร้อมชีพชื่นตระหนักรักยิ่งใหญ่
ความแตกต่างหากมีแค่ที่ใจ
ดุ่มเดินไปเส้นทางใช่ต่างกัน
ยามเธอยิ้มฉันแย้มชีพแช่มช้อย
เราร่วมถ้อยชื่นบานสมานฉันท์
จากอณูเศษเสี้ยวเกี่ยวสัมพันธ์
เธอกับฉันเป็นเราเหงาจักคลาย
i saw you walking
in the city
we're all in this together
the city's changing
cos we are changing
and we' re all in this together
every twelve seconds
someone remembers
that we' re all in this together
in the kitchen
of your rent-control apartment
we' re all in this together
ทุกก้าวย่างในเมืองใหญ่ใจเรียนรู้
เหงาที่จู่โจมจับใช่วับหาย
เธอก็เหงาฉันก็เหงาเศร้ามากมาย
ความวุ่นวายเยือนทั่วทุกตัวตน
ในร่องรอยความทรงจำที่ล้ำลึก
ในสำนึกความแตกต่างยังฉงน
เรายังคงร่วมวิถีที่มัวมน
เป็นผลิตผลคนเหงาในเงาเมือง
c' mon baby
i dont mean to rush you
i only wanted to reach out and touch you
i' ve gotta start to open my heart
มาเถิดมาน้องน้อย
จะปลดปล่อยเจ้าสู่ฝันอันฟุ้งเฟื่อง
สัมผัสจากหัวใจใช่เปล่าเปลือง
จะยอมเปลื้องปล่อยตนบนความงาม.
i know you think
about jumping ship before it sinks
but we' re all in this together
ask a scientist
its quantum physics
we' re all in this together
and on the subway
we feel like strangers
but we're all in this together
yeah i love you and you love her
and she loves him
but we're all in this together
y' know baby
theres never been protection
in all the history of human connection
ก่อนเรือน้อยถอยจมล่มสลาย
เธอคิดได้ถึงอะไรใคร่ขอถาม
ประวัติศาสตร์เหมือนเก็จแก้วที่แวววาม
เราต่างข้ามเวลามาด้วยกัน
เธอกับฉันต่างเปลี่ยนไปในวันหนึ่ง
ได้รู้ซึ้งความเคลื่อนไหวในโลกฝัน
โลกที่จริงก็เลือนเลอะเปรอะเปื้อนพลัน
เธอกับฉันแตกต่างใจใช่ต่างตัว
c' mon darling
it' s alright to show me
you dont ever need to be lonely
once you start to open your heart
มาเถิดหนาที่รักหยุดพักก่อน
หยุดทอดถอนหายใจมองให้ทั่ว
ให้กระจ่างสว่างใจไม่หมองมัว
เงาสลัวจะถูกขับให้ดับลง
เธอจะไม่เดียวดายมลายสิ้น
ยังถวิลในความงามความลุ่มหลง
ความเคลื่อนไหวของโลกหล้าพาให้ปลง
อานิสงส์บทสวดมนต์จะยลยิน
i saw you crying
i started crying
cos were all in this together
and then religion
it' s a big decision
but we' re all in this together
we're all in this together
เมื่อน้ำตาเธอหล่นบนพวงแก้ม
ฉันก็แต้มรอยน้ำตาพาถวิล
น้ำใสใสในรอยยิ้มพิมพ์ชีวิน
เราทั้งสิ้นทั้งผองพี่น้องกัน
โลกทั้งผองพี่น้องกัน *
มหาตมะ คานธี
ยามเช้าที่เราตื่น
พร้อมชีพชื่นตระหนักรักยิ่งใหญ่
ความแตกต่างหากมีแค่ที่ใจ
ดุ่มเดินไปเส้นทางใช่ต่างกัน
ยามเธอยิ้มฉันแย้มชีพแช่มช้อย
เราร่วมถ้อยชื่นบานสมานฉันท์
จากอณูเศษเสี้ยวเกี่ยวสัมพันธ์
เธอกับฉันเป็นเราเหงาจักคลาย
ทุกก้าวย่างในเมืองใหญ่ใจเรียนรู้
เหงาที่จู่โจมจับใช่วับหาย
เธอก็เหงาฉันก็เหงาเศร้ามากมาย
ความวุ่นวายเยือนทั่วทุกตัวตน
ในร่องรอยความทรงจำที่ล้ำลึก
ในสำนึกความแตกต่างยังฉงน
เรายังคงร่วมวิถีที่มัวมน
เป็นผลิตผลคนเหงาในเงาเมือง
มาเถิดมาน้องน้อย
จะปลดปล่อยเจ้าสู่ฝันอันฟุ้งเฟื่อง
สัมผัสจากหัวใจใช่เปล่าเปลือง
จะยอมเปลื้องปล่อยตนบนความงาม
ก่อนเรือน้อยถอยจมล่มสลาย
เธอคิดได้ถึงอะไรใคร่ขอถาม
ประวัติศาสตร์เหมือนเก็จแก้วที่แวววาม
เราต่างข้ามเวลามาด้วยกัน
เธอกับฉันต่างเปลี่ยนไปในวันหนึ่ง
ได้รู้ซึ้งความเคลื่อนไหวในโลกฝัน
โลกที่จริงก็เลือนเลอะเปรอะเปื้อนพลัน
เธอกับฉันแตกต่างใจใช่ต่างตัว
มาเถิดหนาที่รักหยุดพักก่อน
หยุดทอดถอนหายใจมองให้ทั่ว
ให้กระจ่างสว่างใจไม่หมองมัว
เงาสลัวจะถูกขับให้ดับลง
เธอจะไม่เดียวดายมลายสิ้น
ยังถวิลในความงามความลุ่มหลง
ความเคลื่อนไหวของโลกหล้าพาให้ปลง
อานิสงส์บทสวดมนต์จะยลยิน
เมื่อน้ำตาเธอหล่นบนพวงแก้ม
ฉันก็แต้มรอยน้ำตาพาถวิล
น้ำใสใสในรอยยิ้มพิมพ์ชีวิน
เราทั้งสิ้นทั้งผองพี่น้องกัน
29 มกราคม 2551 10:14 น.
มารแมงมุม
ไม่เคยคาดไม่เคยคิดจะผิดพลาด
เพียงภาพวาดใช่ภาพจริง...นิ่งได้หรือ
หลงมายาหลงรูปงามคำล่ำลือ
ฉันจะรื้อสายสัมพันธ์ในวันลา
ถามว่ารักหรือหลงยังสงสัย
ถามหัวใจในวันเหงาเศร้าโหยหา
ถามแล้วเจ็บยังคงถาม...ความเป็นมา
ถามย้ำว่าทำไมและทำไม
เป็นคำถามปลายเปิดเกิดจากเหตุ
จับสังเกตเธอไม่รัก...เหมือนผลักไส
ไม่รักคือไม่รัก...หักเยื่อใย
ถามมากไป ยิ่งเจ็บ...เก็บไว้จำ
ความผิดพลาดน่าสังเวชเศษความรัก
เพราะเชื่อนักความซาบซึ้งจึงถลำ
เชื่อในความเป็นคนโดนกระทำ
ใช่ครวญคร่ำ...แค่ครุ่นคิด พินิจตรอง
หากถามต่ออีกสักคำย้ำอีกหน
สำหรับคนของใจ.ใช่...หม่นหมอง
แต่ยังมีสายใยในครรลอง
แม้จะต้องเอ่ยคำบอกอำลา
แค่คาดผิดคิดพลาดประมาทบ้าง
แต่หนทางยังงดงามตามคุณค่า
ขอบคุณเธออีกหนปนน้ำตา
เอ่ยคำว่าลาจากพรากชั่วกาล
6 มกราคม 2551 22:28 น.
มารแมงมุม
เฉกเช่นดังแสงรุ้ง ... ณ.เวิ้งวุ้งที่กลางหาว
ทอแสงระยับพราว ... เป็นแสงทองคอยส่องทาง
แสงดับลับเลือนไป... ครรลาไกลใช่เหินห่าง
แสงรุ้งไม่จืดจาง ... ยังเจิดแจ่มกลางกมล
ยังเป็นแสงศรัทธา ... ในอุราแห่งผองชน
ส่งเสด็จจรดล .... ประทับไว้ในรอยจำ
21 พฤศจิกายน 2550 17:14 น.
มารแมงมุม
อัญเชิญพระแม่เจ้า... เสด็จมา
พระแม่นามสุนันทา... ผ่านเกล้า
พระบาทย่างดำเนินพลัน ... ลงสู่ ดินเอย
น้อมรับพระนางเจ้า ... ปกป้องเกศสยาม
มเหสีหลวงแรกเกล้า ... จอมนาง
ถวายบาทบังคมกลาง ... อกไท้
เพชรรัตน์กรรณาภรณ์ทาง...ธิดาบาท บุญเอย
ถวายรักเบื้องบาทไซร้....พ่อเจ้าชาวสยาม
จำใจจำจากไท้ ... อาวรณ์
ใจจิตถวิลรอนรอน...ห่วงไห้
จำจิตคิดถอดถอน... หทัยห่วง
มิอาจฝากฝีไข้.... ล่วงแล้วกลางชล
กรรมเก่าแต่ก่อนนั้น ...ตามผจญ
ทุกข์ท่วมท้นกลางกมล...เจ็บแท้
ชีพดับลับสับสน... จำจาก ลาเอย
เหมือนเอ่ยคำพ่ายแพ้...แก่ผู้ริษยา
ลาก่อนใช่ลับแล้ว ... ลาไกล
วันหนึ่งคืนมาใน... โลกหน้า
ฝากคำฝากดวงใจ ...จารผ่าน ฟ้าดินเอย
คืนกลับอย่างผู้กล้า.... พระแม่เจ้ายืนยง
29 สิงหาคม 2550 09:22 น.
มารแมงมุม
แด่เธอที่ร้องไห้เมื่อคืนนี้
เธอจะมีวันต่อไปเช่นไรหนอ
เธอจะมีใครถอทักรักมารอ
หรือจะพอเพียงเท่านี้ไม่มีใจ
เริ่มจะเห็นเป็นเค้าลางอันห่างเหิน
ต้องเผชิญความจริงอันยิ่งใหญ่
ฉันกับเธอแตกต่างเริ่มห่างไกล
แอบหวั่นไหวหวาดวิตกสะทกสะเทือน
เธอคือเธอที่ใจไม่เต็มร้อย
ฉันเป็นเพียงเสี้ยวน้อยน้อยค่อยคลายเคลื่อน
ในคืนวันที่เปล่าดายหลายปีเดือน
เธอจึงเหมือนเติมความฝันฉันเรื่อยมา
แต่เป็นแค่ความฝันอันว่างเปล่า
ฉันยังเหงายังรู้สึกสำนึกว่า
เธอคือเธอ ฉันคือฉัน...ไม่เหมือนสัญญา
ฉันมีค่าแค่เธอเติมเพิ่มค่าตัว
ยามที่ฉันไม่มีใคร...ไม่มีเธอ
รู้เสมอคือความฝันอันสลัว
กอดเธอได้แค่กายใจมืดมัว
ที่พันพัวผ่านมาอ่อนล้าใจ
เมื่อคืนนี้ฉันร้องไห้เธอไม่รู้
ฉันยิ้มสู้แม้เจ็บหนักรักทำได้
ต่อไปนี้จะเลิกรักหักสายใย
เป็นเพียงใครผู้อ่อนแอแพ้ภัยเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมารแมงมุม
หน้าส่วนตัว
1215
