24 เมษายน 2549 22:04 น.
มารแมงมุม
มีเรื่องราวระหว่างเราที่เศร้าหม่น
คนสองคนที่ไกลห่างต่างความฝัน
รอนแรมมาจากฟ้ากว้างต่างคืนวัน
มาพบกันด้วยความเหงาเฝ้าดูแล
เราไม่ถามกันและกันถึงวันก่อน
เราซุกซ่อนความยุ่งยากหลากกระแส
มีหลายหนที่เราซ่อนความอ่อนแอ
คำว่าแพ้สะกดได้ไม่ยากเย็น
มีที่มาอย่างไรไม่อยากถาม
ความงดงามในที่ไปอยากได้เห็น
เราร่วมซ่อมร่วมสร้างทางที่เป็น
เพื่อจะเน้นทางของเราร่วมก้าวเดิน
อาจไม่ใช่ความรักอันหนักแน่น
แต่ก็แม้นรักเรียกได้ไม่ขัดเขิน
ที่เคยอ่อนแรงล้าค่อยกล้าเกิน
เอ่ยอัญเชิญขวัญคืนเพื่อชื่นบาน
จึงเป็นคนสองคนบนทางใหม่
รอยใจไหม้ถูกเยียวยาพาสมาน
ต่างเป็นแรงรอยใจไปช้านาน
วันจะผ่าน..คืนจะผัน...ด้วยสัญญา
เราไม่รู้ว่ารักจักแค่ไหน
เรามีใจวางเดิมพันฝันเติบกล้า
เรารู้ร้อนหนาวเย็นเป็นธรรมดา
เราจึงฝ่าอุปสรรค...อันหนักพอ
มีความเป็นเพื่อนกันไว้ปันรัก
และตระหนักการให้...ใช่ร้องขอ
ความสัมพันธ์แน่นหนักจะถักทอ
รักจะกรอเกลียวกระชับฉันกับเธอ
19 เมษายน 2549 08:37 น.
มารแมงมุม
In the memory of my life
In the sometime I hug you with my tight
Is the magic of love
Is the way of us to share love
Storms above me keep away
ในความทรงจำอันล้ำค่า
ในบางเวลาที่สองแขนได้สวมกอดเธอ
คือมนตราที่เลิศเลอ
คือความคงมั่นสม่ำเสมอ
และพัดพาเอาพายุมืดดำที่ครอบงำฉันให้พรากจากไปไกลแสนไกล
Now I walk alone
As the distance you dont known
But my heart ever feels
Holder for your hug
Longing for your love
Beautiful Angel of my soul
ยามนี้ฉันโดดเดี่ยว
ท่องเที่ยวห่างไกล เธอคงไม่รู้
สัมผัสจากหัวใจที่ไหวพรู
คือกอดเธออยู่ในความเปล่าดาย
ใจคงสลายหากขาดเสน่หาจากเธอ
ได้แต่เพ้อครวญคร่ำถึงแม่นางฟ้า
Filling all my life
Saying all your love
Beautiful Angel of my soul
ช่วยเติมเต็มในชีวา
ช่วยนำพารักมากระซิบพร่ำดื่มด่ำอย่าจางหาย
รอคำรักไม่รู้คลายจากเธอด้วยดวงวิญญาณที่ภักดี
13 กุมภาพันธ์ 2549 19:40 น.
มารแมงมุม
แม้มิใช่ฝนแรกที่แตกต่าง
ที่พรูพร่างหยาดหยดรดเดือนสาม
เพ็ญพระจันทร์มาฆฤกษ์ถือฤกษ์งาม
น้อมนำความสุขแห่งธรรมเข้านำใจ
น้อมธรรมะกำกับประดับจิต
ทุกความคิดการกระทำย้ำผ่องใส
ให้ความรักด้วยพระธรรมดับควันไฟ
ละตัวใครละวางทางตัวตน
เป็นคนดีมีสติรู้ผิดชอบ
อยู่ในกรอบการสังเกตเหตุและผล
คุณธรรมเสริมสง่าค่าแห่งคน
ยินและยลก่อธรรมค้ำจุนใจ
เป็นความรักจักให้เพื่อให้คิด
เพื่อมวลมิตรพบทางสว่างไสว
รักเอยรักถักถ้อยร้อยห่วงใย
สะอาดใสส่องสว่างกระจ่างนวล
ขัดเกลาจิตปรุงกายหมายหลุดพ้น
เอามงคลใส่ตัวทั่วและถ้วน
เพ็ญมาฆนั่งพินิจคิดทบทวน
ผ่านกระบวนสู่วันวาเลนไทน์
วันแห่งความรักงามในยามเหมาะ
วันที่เพาะเมล็ดพันธ์ที่ฝันใฝ่
วันที่รู้ความควร...ไม่ควร...ใคร
วันที่ไม่ใฝ่ต่ำรู้ลำพอง
รักมิใช่แค่ตัณหาและราคะ
วิวาทะแห่งเรือนกายหมายถูกต้อง
ใช่หน้ามืดตามัวมั่วครรลอง
มุ่งครอบครองไร้ผิดชอบกรอบที่ควร
นำธรรมะประดับใจได้สำนึก
ความรู้สึกไม่หม่นไหม้หรือไห้หวน
สะอาด สว่าง สงบ ...ได้ทบทวน
หมายจะชวนปฏิบัติด้วยศรัทธา
ฝนหลงทางมาเยือนตอนเดือนสาม
เราอย่าข้ามหลงทางอย่างวรรษา
รู้สติถี่ถ้วนชวนบูชา
อวิชชาห่างไกลไปช้านาน
5 กุมภาพันธ์ 2549 11:32 น.
มารแมงมุม
ความรักมิใช่ดอกกุหลาบสีแดง
ความรักมิได้ปรุงแต่งด้วยน้ำตาล
ความรักคือศรัทธาที่แสนหวาน
คือผสานด้วยหัวใจและไยดี
อย่าให้ภาพลวงตาเข้าปิดบังดวงตาของเธอ
อย่าให้ความพลั้งเผลอเข้ามาทำให้เธอสิ้นศักดิ์ศรี
ท้องฟ้ายังกว้าง ทางยังไกล...มากมายผู้คน..หนึ่งคนที่จะมี
คนที่พร้อมจะพลี..คนที่จะมอบชีวี คนที่ผูกพัน
หากว่าเธอรอคอยคนนั้น เปิดใจของเธอ
ฉันยินดีเสนอ เพื่อเธอ...เพื่อเธอคนเดียว
1 กุมภาพันธ์ 2549 14:14 น.
มารแมงมุม
พ่อกูชื่อประเสริฐเลิศสมชาย
พ่อไว้ลายประชาชนที่จนหนัก
พ่อภูมิใจในหน้าที่มีมากนัก
พ่อตระหนักความซื่อสัตย์ยืนหยัดมา
ได้เห็นพ่อสัตย์ซื่อถือหน้าที่
เป็นคนดีเป็นแนวทางไปข้างหน้า
แม้ยากจนไม่โกงกิน..แผ่นดินมารดา
เป็นรอยตรารอยเท้าก้าวเดินตาม
ความชื่นชมมีต่อพ่อของลูก
พ่อเพาะปลูกต้นกล้ามาถึงสาม
วันนี้ลูกพูดเต็มปาก...ไม่มากความ
ไร้คำถามในความจน..อดทนมา
เดินตามรอยเท้าพ่อขอหนักแน่น
จะทดแทนคุณปฐพีที่เติบกล้า
เป็นประชาคนไทย...ธรรมดา
จากต้นกล้าเติบใหญ่ในแผ่นดิน
ถือคติเพื่อส่วนรวมร่วมเกิดก่อ
ไม่เคยท้อกับความดี...ที่ตงฉิน
อาจหนักใจในบางหนที่ยลยิน
แต่ไม่สิ้นศรัทธาจะท้าทาย
เป็นคนดีมีคุณธรรมถือน้ำมิตร
ถือเอาสิทธิ์มีหน้าที่ที่สืบสาย
จงทำดี..ด้วยกระทำ...จำถึงตาย
สู่จุดหมายเพื่อแผ่นดินไม่สิ้นงาม
วันนี้พ่อสิ้นเสียงเหลือเพียงชื่อ
ลูกจะถือเทียนส่องทางต้องข้าม
กับถือคำพ่อสอนไว้ไปทุกยาม
เพื่อคงนาม...คงไท...ไทยยืนยง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมารแมงมุม
หน้าส่วนตัว
1186
