12 มกราคม 2548 23:07 น.
ลักษมณ์
เอาใจมาหล่นไว้....................ที่นี้..นี่แล
ไม่คิดจะเก็บที่..........................หย่อนไว้
จะเป็นอย่างไรนี่........................ดูเถิด
แล้วแต่จะเกิดไซร้.....................ไป่ได้ไปฉงน
ด้วยเหตุเพราะที่นี้...................ก่อเกิด
ความคิดแต่งบรรเจิด..................เทิดท้น
พวยพุ่งพจนาเพริศ.....................เพลินพ่น
ดุจดั่งไฟลุกล้น...........................ท่วมให้ใจแถลง
มกรา ๔๘
หล่น
ลักษมณ์
12 มกราคม 2548 22:19 น.
ลักษมณ์
มอบหัวใจหมดห้วง................ดวงภักดิ์
ด้วยแอบเล็งศรรัก....................แห่งพร้อง
ที่ประดับรูปลักษณ์....................กอปรก่อง..แก้วแล
กลอนกาพย์ฉันท์โคลงคล้อง......จิตให้สยบยิง
ฉันทลักษณ์คือหลักให้............เป็นเกณฑ์
เขียนแต่งไม่เบี่ยงเบน..............อรรถได้
ถ้อยคำอาจต่างเร้น...................กันอยู่..บ้างแล
แต่ที่ไม่ต่างไซร้........................แน่แท้หลักการ
มกรา ๔๘
ศรลักษณ์
ลักษมณ์
โคลงกาพย์ขับฉันท์พันพ้อง แต่งต้องคล้องจองมองเหมาะ
เรียงร้อยถ้อยคำจำเพาะ ไพเราะเพราะรสกฎกลอน
12 มกราคม 2548 00:45 น.
ลักษมณ์
ร้อนแรงรังรองทรงฤทธิ์
สาดแสงเสกสิทธิ์มหิทธิ์สมัย
อบอุ่นเหนือพลังใดใด
อวยสรรพชีวิตดำเนิน
11 มกราคม 2548 23:59 น.
ลักษมณ์
อดีตคือบทเรียนเพียรศึกษา
ปัจจุบันคือปัญญาพาสดใส
อนาคตคือความหวังดังก้าวไกล
คือความในความหมายปลายเวลา
11 มกราคม 2548 18:44 น.
ลักษมณ์
ปิดหู ปิดตา ปิดปาก..................มัดมือ ผูกขา กักขัง
ก็ไม่อาจกุมห้วงดวงวิญญัง...........ที่เหนี่ยวรั้งหัวใจอันเสรี
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟลักษมณ์
หน้าส่วนตัว
1241
