นิทานเจ้าหญิง...เจ้าชาย

วิจิตร ภู่เงิน

 อยากจูงมือ..ถือตะกร้า..พาเจ้าหญิง
ไปเก็บกิ่ง..ก้านตำลึง..เหมือนครั้งก่อน
อยากจะเด็ด..ดอกตำลึง..สีอ่อนอ่อน
มาทัดซ้อน..ก่อนเจ้าหญิง..จะรำไทย

อยากจูงมือ..ถือตะกร้า..พาเจ้าหญิง
ออกไปวิ่ง..วนไล่จับ...กันไกลไกล
อยากจะพบ..อยากจะพูด..คำปลอบใจ
เวลาเจ้าหญิง..ร้องไห้..ไม่สบาย

อยากจะรวน..กวนใจ..เวลาหลับ
ชวนมานับ..ดูดาว..ที่พราวพราย
อยู่บนฟ้า..เจ้าหญิงว่า..มีมากมาย
หากจับได้..จะใส่กล่อง..เก็บให้พอ

อยากเหลือเกิน..อยากเป็น..เช่นครั้งก่อน
อยากเก็บหมอน..ใบนั้น..มาฝันต่อ
อยากจะเป็น..เช่นเจ้าชาย..เจ้าหญิงรอ
ให้มาก่อ..กองทราย..ช่วยพระนาง

แต่โครงเรื่อง..ที่สร้างเล่า..เหมือนเขลาโง่
คนตัวโต..เขาร้องขำ..คำถากถาง
ประชดใส่..ไม่บ้า..ก็ใกล้ปาง
จะครวญคราง..ไปใย..ไม่เป็นได้

เป็นเพียงแค่..ใส้เดือน..เป็นเพื่อนดิน
เรื่องเจ้าชาย..จึงสูญสิ้น..สั้นลงไป
-