6 มิถุนายน 2550 16:22 น.
สายน้ำแห่งรัก
กี่ล้มระทมทุกข์จึงพบสุขแสวงหา
ต้องช้ำอีกกี่คราจึงรู้รักปักแห่งไหน
กี่ก้าวที่ต้องกล้าเผชิญฝ่าและมุ่งไป
กี่วันกี่เดือนไซร้จึงสมหวังดั่งใจรอ
แม้นเชื่อศรัทธามั่นแต่คืนวันที่นานเนิ่น
เหนื่อยนักเหนื่อยเหลือเกินจนจิตใจใคร่ย่นย่อ
พอแล้วพอแล้วนะเกินที่จะฝ่าฟันต่อ..................
ขอพักเพื่อเฝ้ารอให้หายเหนื่อยจากเดินทาง
จนกว่าวงล้อแห่งชะตาแต่งให้ฝันต่อ
จนกว่าจะหายท้อจะอยู่นิ่งไม่ถากถาง
เมื่อถึงซึ่งวันนั้นฉันจะมั่นลุกเดินทาง
ค่อยก้าวและค่อยย่างค่อย-ค่อยฝ่าล่าฝันตน
.....บางครั้งก็เหน็ดเหนื่อยเหลือเกินกับการเดินทางค้นหา ขอพักหน่อยละกันเพื่อจะได้มีเวลาทบทวนถึงชีวิตที่ผ่านมา และชีวิตที่กำลังจะเดินต่อไป....
5 มิถุนายน 2550 17:38 น.
สายน้ำแห่งรัก
ล้มแล้วลุกปลุกใจให้คิดสู้...........
เดินต่อดูจะหนักหนาต้องกล้าย่าง
อุปสรรคขวากกรีดขีดเส้นทาง
ศรัทธาอย่างแรงกล้าพาฝ่าฟัน
เพราะชีวิตมิอาจล่วงบ่วงแห่งทุกข์
แต่จะบุกบั่นไปในความฝัน........
จะล้มบ้างเหนื่อยบ้างก็ช่างมัน
ที่สำคัญเพียงรักษาค่าของตน
จงแน่วแน่เดินทางสร้างความฝัน
จงก้าวผ่านคืนวันอันสับสน
จงยึดมั่นศรัทธาไว้ในใจตน
จงดั้นด้นจนถึงฝันอันพรั่นพรึง
........การเดินทางครั้งใหม่ของหัวใจดวงเดิม.........
4 มิถุนายน 2550 16:30 น.
สายน้ำแห่งรัก
ขอบคุณในความอบอุ่น
รอยยิ้มละมุนที่มีให้
เธอทำให้รู้ว่ายามอ่อนแอ...ไม่มีใคร
ยังมีเธอคอยห่วงใยเสมอมา
แต่เพราะโลกนี้ช่างโหดร้าย
สิ่งที่ตั้งใจมักไม่ได้ดังปรารถนา
กาลจากกันจึงเป็นเรื่องแสนธรรมดา
เสมือนว่าเป็นส่วนหนึ่งของลมหายใจ
แม้วันนี้เราต้องห่างกัน
ขอให้เก็บความผูกพันเอาไว้
เก็บไว้นะ..เก็บไว้ลึกสุดใจ
เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่จะพบกัน
...มอบแต่กำลังใจดี-ดีที่มีให้กันตลอดมา....
3 มิถุนายน 2550 14:46 น.
สายน้ำแห่งรัก
เหงาสุดเหงาเมื่อรักเราต้องสลาย
เจ็บปวดใจเมื่อรักปลี่ยนเจียนจะบ้า
รักสุดรักต้องกล้ำกลืนฝืนอุรา......
เสมือนว่าไม่คิดแค้นแค่นในทรวง
เพราะคนดีที่ฉันรักมักลวงหลอก
คำเคยบอกสนิทแน่นแสนห่วงหวง
กลายเป็นลมสลายพาน้ำตาร่วง.....
ที่หนักหน่วงคือฉันนั้นฝันลำพัง
ไม่มีแล้วแก้วตายาใจพี่........
ทิ้งพี่หนีห่างหายไร้ความหวัง
ไหนสัญญาจะช่วยเสริมเติมพลัง
ยามพี่พลั้งใยเจ้าหนีลี้อำลา.......
2 มิถุนายน 2550 15:45 น.
สายน้ำแห่งรัก
เอาเป็นว่าจะไม่คิดอะไรแล้ว............
เพราะคู่กันแล้วคงไม่แคล้วกันไปได้
แต่ไม่อยากให้เราต้องต่างคนต่างไป
และทำหมางเมินใส่เหมือนไม่รู้จักกัน
เพราะเธอควรได้เจอชีวิตที่ดี
สิ่งที่ฉันคนนี้ทำได้แค่เพียงฝัน
และคงเป็นได้แค่สายลมที่ผูกพัน
คอยดูแลเธอในวันที่เธออ่อนแอ......
เป็นคนที่ยังคงรักและห่วงใย
คอยดูแลหัวใจไว้อย่างไม่มีข้อแม้
เข้มแข็งนะหัวใจจ๋าอย่าอ่อนแอ
เพราะต่อไปนี้จะเป็นแค่คนไร้หัวใจ
....ลาก่อน คนดี ยอดรัก ผู้หญิงแสนรัก เจ้าหญิงของฉัน คนรักของฉัน....
หน้าส่วนตัว
1012
