1 มิถุนายน 2550 14:14 น.
สายน้ำแห่งรัก
เพราะเธอ....ยอดรักของฉัน คนที่ฉันแสนรัก
เธอทำให้ฉัน-หัวเราะ-ร้องไห้ หรือแม้กระทั่งยิ้มทั้งน้ำตา
เธอทำให้ฉัน-กลัวความตายเพราะนั่นหมายถึงฉันจะไม่ได้พบเธออีกแล้ว
เธอทำให้ฉัน-ไม่มีหัวใจที่จะรักใครได้เท่าเธออีกแล้วตลอดชีวิตที่เหลืออยู่
เธอทำให้ฉัน-รู้ซึ้งถึงคำว่าแสนรักและความเจ็บปวดที่แอบแฝงมาพร้อมกับความรักนั้น
เธอทำให้ฉัน-เหนื่อย เหนื่อยเหลือเกินกับการเฝ้ารอ รอรักจากเธอ แต่ฉันก็เต็มใจนะที่จะรอ
เธอทำให้ฉัน-ตระหนักว่าการมีหัวใจหรือลมหายใจไว้เพื่อใครสักคนนั้นมันช่างมีคุณค่าเหลือเกิน
เธอทำให้ฉัน-มีกำลังใจที่จะมีชีวิตต่อไปแม้สิ่งที่ฉันต้องเผชิญมันช่างแสนโหดร้ายเพียงใดก็ตาม
เพียงเพราะเธอ....ยอดรักของฉัน คนที่ฉันแสนรัก ...เพียงเพราะเธอ
P.S.ถึงตาหนูยายหนู พ่อคงดีใจมากถ้าวันหนึ่งตำนานรักของพ่อกับแม่จะมีลูกๆร่วมอยู่ในทุกเหตุการณ์ เพราะวันนี้พ่อเลือกที่จะรักแม่ของลูกไปตลอดชีวิต ถึงแม้พ่อจะต้องรอแม่ของลูกไปอีกนานเท่าไหร่ก็ตาม...รัก พ่อเอง
31 พฤษภาคม 2550 14:24 น.
สายน้ำแห่งรัก
ขอบคุณเหลือเกินความทุกข์
ที่มาปลุกมาปลอบมาชอบฉัน
รินรดความหม่นเศร้าทุกคืนวัน
ทอประกายความโศรกศัลย์ลงจับใจ
หากขาดทุกข์มิล่วงรู้คำว่า "ท้อ"
มิล่วงรู้ใครดีต่อตัวฉันได้
มิล่วงรู้สัจธรรมเป็นเช่นไร
มิล่วงรู้ว่าใครมิตรสำคัญ
เชิญเอ๋ยเชิญทุกข์
เชิญมาซุกอยู่ในใจเป็นจอมขวัญ
เพียงขอปันเนื้อที่สุดสำคัญ
ให้สุขนั้นเข้ามาบ้างก็ยังดี
เพราะสู้ทุกข์เสียจนใจกระด้าง
ความอ้างว้างสาดซัดใส่มิหน่ายหนี
สู้สุดใจสู้ทุกข์ทุกนาที.....
ขอชีวีสุขเพียงน้อยคอยมาเคียง
จักเก็บสุขไว้ในใจส่วนลึก
แน่นผนึกด้วยคำสำเนียงเสียง
สู้-สู้-สู้ สู้สุดใจไม่ไหวเอียง
ไม่เบนเบี่ยงกำลังใจใฝ่ศรัทธา
......ส่วนหนึ่งจากหนังสือ "ผ้หญิงคนนี้ชื่อ ลินดา" ของคุณลินดา ค้าธัญเจริญ...
29 พฤษภาคม 2550 14:27 น.
สายน้ำแห่งรัก
เพลงพลิ้วลิ่วลอยในปอยเมฆ
กาละเวกเบ่งบานดั่งขานไข
ท่วงทำนองรักหวานซ่านหัวใจ
มองออกไปทะเลกว้างอย่างสุดตา
คิดเอยคิดถึงคนึงนิตย์
คิด-คิดพลอยให้ใจผวา
คิดถึงคนไกลที่ปลายฟ้า
คิดว่าเมื่อไหร่จะได้เจอ
ก็เราห่าง-ห่างมากอยากไปหา
โปรดรู้ว่าใจฉันยังมั่นเสมอ
มั่นหัวใจ-ว่ามั้นรัก-รักมั่นเธอ
มั่นเสมอแม้รู้เธอนั้นมีใคร
ก็จะรอ-รอต่อไปไม่ย่อย่น
แม้ต้องทนหนาวเหน็บเจ็บเพียงไหน
ก็จะรอ-รอนะ รอต่อไป.........
รอจนได้เธอคืนกลับนับวันรอ
28 พฤษภาคม 2550 17:37 น.
สายน้ำแห่งรัก
บนเส้นทางของความฝัน.....การเดินทางดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
ในหลาย-หลาย ครั้งของการเดินทาง เราอาจก้าวพลาดไปบ้างและต้องวนกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่จุดเดิมอีกครั้งและ...อีกครั้ง
แต่ทุกครั้งเราก็สั่งสมสิ่งที่คนทั่วไปเรียกว่า-ประสบการณ์เพื่อที่เราจะได้เตรียมความพร้อมมากขึ้นกับการเดินทางครั้งต่อไป
คนดี ยอดรัก สุดที่รัก เจ้าหญิงของฉัน คนที่ฉันรัก คนรักของฉัน....
การเดินทางครั้งนี้ของฉัน...อาจไม่มีเธอเป็นผู้ร่วมทางอาจไม่มีเธอคอยปลอบประโลมยามอ่อนล้าทั้งใจ-และกาย....อาจไม่มีตักอุ่น-อุ่น และรอยยิ้มที่แสนคุ้นเคยที่ฉันขอดูมันก่อนนอนทุกคืนจากเธอ...
อาจไม่มีน้ำเสียงที่อ่อนโยน หรือเสียงหัวเราะยามหยอกล้อกันเหมือนวันเก่า-เก่า
แต่ฉันจะจดจำทุกสิ่งทุกอย่างไว้ในส่วนลึกของหัวใจดวงนี้
แม้ไม่มีเธอร่วมทางด้วยอีกแล้วก็ตามเพราะระหว่างเราคงเป็นเพียงเส้นขนาน
ที่อาจเคียงคู่กันได้ แต่ไม่อาจมาบรรจบเป็นเส้นเดียวกันอีกแล้ว...
จนกว่าวันนั้นนะ...จนกว่าวันที่วงล้อแห่งดวงชะตา จะพาเรากลับมาพบกัน และรักกัน - อีกครั้ง
เมื่อสิ้นสุดการเดินทางครั้งนี้ หรือ อีกกี่ครั้งก็ตาม สักวันนะ- สักวันเมื่อถึงวันนั้น ฉันจะเก็บลมหายใจมาฝาก....เธอผู้เป็นยอดรักเพียงหนึ่งเดียว เป็นลมหายใจของฉันตลอดมา และ ....จะตลอดไป
26 พฤษภาคม 2550 17:23 น.
สายน้ำแห่งรัก
ยังคงนั่งฟังเพลงของเรา......
บอกเล่าเรื่องราวผ่านบทกวีหวาน
ยังอยากให้รักเราเป็นตำนาน
แม้ผ่านวันอันยาวนานยังรักเธอ
ถึงแม้รู้ว่าไม่อาจเคียงคู่.....
แต่สิ่งที่เป็นอยู่คือรักเสมอ
รักมากนะรู้มั๊ยว่า....ฉันรักเธอ
แต่คงทำได้แค่พร่ำเพ้อ...รำพึงรำพัน
เพราะความจริงที่ฉันรับรู้.....
คือความจริงที่เป็นอยู่ไม่เหมือนฝัน
แม้เรารักกันมากก็ยังต้องจากกัน
เพื่อจะได้เดินตามความฝันของหัวใจ
แค่เพียงอยากให้เธอรับรู้
แม้สิ่งที่เป็นอยู่เราไม่อาจชิดใกล้
ก็ยังจะรัก..รักเธอ...ตลอดไป
แม้วันที่ไร้ซึ่งทิวา...และราตรี
....เก็บความรู้สึกดี-ดีไว้ เก็บมันไว้มอบให้เธอ....
หน้าส่วนตัว
1005
