9 สิงหาคม 2552 22:17 น.

คนละไม้คนละมือ ไม่ถือเขาถือเรา

อนงค์นาง

RRfactoryold-200.jpgSloper-200.jpg
ต่างผิวพรรณแต่ฝันนั้นบรรเจิด 
แม้เราเกิดต่างที่ทำดีหนา 
อยู่ที่ใดให้น้ำใจทุกครา
เราเกิดมาในโลกโศกสุขทน 

คนละมือไม่ถือเราถือเขา 
อาสาเข้าทำงานการกุศล 
เงินไม่ได้จ่ายเพิ่มเสริมช่วยคน 
กำลังตนต้องการงานเมตตา 

อิ่มใจได้ทำดีมีเพื่อนช่วย 
ส่งผู้ป่วยด้วยศรัทธาปรารถนา 
ยามเราเจ็บไม่อยากวายชีวา 
เขานั้นค่าชีวิตคิดเหมือนกัน 

อันมนุษย์สุดประเสริฐเลิศคุณค่า 
ไม่แบ่งภาษาใดให้ร่วมฝัน 
ทำความดีเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน 
สวรรค์นั้นอยู่ในใจของเรา

จากประสบการณ์ในชีวิตที่เกิดมาจนครึ่งค่อนคน ความสุขและคุณค่าอยู่ที่ไหน อนงค์นางได้ค้นพบว่า ความสุขของอนงค์นางไม่ได้อยู่เฉพาะในครอบครัวตัวเอง รักพ่อแม่ รักคู่ครอง รักลูก รักญาติพี่น้อง เท่านั้น แต่อิ่มใจทุกครั้งที่ได้มอบความรักให้ผู้อื่นที่ไม่ใช่คนในครอบครัว 

งานอาชีพเคยทำมาหลายอย่าง แต่งานที่ทำแล้วมีความสุขทางใจคืองานที่ทำเพื่อไม่หวังยศ ตำแหน่ง เงินเดือน หรือความก้าวหน้าของตน งานที่ได้สละแรง เวลา ทำเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น คือสิ่งที่ปรารถนาก่อนตาย ได้ค้นพบแล้ว และสุขใจที่ได้ทำร่วมกับเพื่อนที่มีความคิดเหมือนกัน แม้เราจะต่างชาติ ต่างภาษา เมื่อวันนี้ได้เข้ามาอยู่ร่วมกันในสังคมหนึ่ง เราต่างช่วยกันคนละไม้คนละมือ ไม่แบ่งแยก 

เมืองที่อยู่มีคนหลายชาติ หลายภาษา ไม่ว่าจะสีผิวขาว ดำ เหลือง ไม่ว่าจะมาจากไทย จีน เม็กซิโก อินเดีย อัฟริกา อังกฤษ โปแลนด์ อิตาลี ทุกคนต่างต้องทำมาหาเลี้ยงชีวิตตนและครอบครัว ยามเจ็บป่วย ได้รับอุบัติเหตุ ไม่มีใครอยากตาย ต่างอยากถึงมือแพทย์ พยาบาลให้เร็วที่สุด 

หน่วยงานที่อนงค์นางได้เข้าร่วมอาสาสมัคร เป็นหน่วยงานให้บริการฟรีแก่ประชาชน ไม่เลือกชั้น วรรณะ สีผิว เชื้อชาติ ศาสนา เราได้รับการอบรม ฝึกทักษะ ในการปฐมพยาบาลก่อนนำส่งโรงพยาบาล ผลัดกันเข้้าเวรสัปดาห์ละหกชั่วโมง ถ้าใครขาดเวร ถ้าเราว่างก็ทำแทนกัน เมื่อคืนเข้าเวรแทนเพื่อน ได้ช่วยชาวเม็กซิกันยากจน แม้แต่ไฟฟ้าในบ้านก็ไม่มี เิกิดอุบัติเหตุตกบันได หัวแตกอาบเลือด  
ได้ช่วยคนสูงอายุที่มีโรคหัวใจ คนที่ประสบอุบัติเหตุรถชนกัน 

การปฏิบัติที่นี่ เจ้าหน้าที่ตำรวจจะต้องไปถึงที่เกิดเหตุ ก่อนพวกเรารถหวอจะไปถึง เพื่อเคลียร์ ดูว่ามีความปลอดภัยแค่ไหน มีไฟไหม้ มีการยิงกัน ฆ่ากันหรือไม่ เพราะชีวิตพวกเราต้องปลอดภัยก่อนจะเข้าไปช่วยเขา ไม่งั้นก็ไม่เหลือให้ใครเข้าไปช่วยเขาได้ 

 อนงค์นางตั้งใจจะทำให้ดี และขอทุนไปศึกษาต่อในระดับที่สูงขึ้นเรียกว่า   Paramedic   หรือCritical Care เพื่อจะได้สามารถช่วยผู้ป่วยอาการหนักได้  ต้องไปเรียนต่อหนึ่งปี 
ยังฝันไว้ว่า ถ้าได้กลับไปอยู่บ้านนา จะหาทุนซื้อรถหวอสักคัน เอาไว้ช่วยส่งชาวบ้านเข้าโรงพยาบาล เพราะเป็นตำบลที่ห่างจากตัวเมือง จะได้ใช้ความรู้ที่ได้จากที่นี่ ไปช่วยบ้านเราอีกแรง อยากตั้งเป็นมูลนิธิที่ไม่หวังผลกำไร  อยากทำไร่ไถนา ทอผ้า ร่วมกันกับชาวบ้าน ขอเก็บเงินอีกสักพัก ฝันจะได้เป็นจริง

เสื้อประจำตัว ที่ทุกคนต้องใส่ ป้องกัน เลือด ความร้อนจากการระเบิด ไฟไหม้ สารเคมี 
th_amt068-1.jpgth_amt069.jpg
นานๆทีทางหน่วยงานจะจัดงานเลี้ยงสังสรรค์  ให้พวกเราได้กินอาหารฝรั่ง ที่ไม่ค่อยถูกปากสาวไทยอย่างเราเท่าไหร่ ได้ฟังเพลง เพื่อผ่อนคลายจากงานที่เราช่วยกันทำ 
ambulance006-1-1.jpg?t=1249837791ambulance008-1.jpg?t=1249838212ambulance009-1.jpg?t=1249838370ambulance012-1.jpg?t=1249838481
อนงค์นางกับลูกสาวคนเล็กในงานเลี้ยง เมื่อ 7 ส.ค.  นี้ค่ะ 
ambulance010-1.jpg?t=1249838812				
9 สิงหาคม 2552 03:25 น.

บูชาแม่

อนงค์นาง

GetAttachment_006-2.jpg?t=1249762962
ทำความดีที่อื่นได้หมื่นครั้ง 
ไม่เหมือนดังครั้งเดียวเกี่ยวใจแม่ 
พระในบ้านกราบกรานบูชาแท้  
พระคือแม่แท้จริงยิ่งสิ่งใด 

ถนอมเจ้าเฝ้ากล่อมให้นอนอิ่ม 
น้ำใจปริ่มล้นฟ้าจะหาไหน 
ป้อนข้าวน้ำตามนมได้สมใจ 
เหนื่อยเพียงใดไม่บ่นให้ได้ยิน 

สองมือแม่สร้างลูกผูกพันนัก 
ลูกประจักษ์รักแท้แก่ใจถวิล 
บุญคุณนี้มีมากจากใจจินต์ 
ดั่งฝนรินห่มฟ้านภาลัย 

ดวงใจลูกปลูกรักภักดีแม่ 
รดน้ำแผ่แก่มนุษย์สุดสดใส 
ทำหน้าที่ให้ดีมีวินัย 
รักยิ่งใหญ่แน่ไซร้ให้แม่เอย
111215_pat.jpg				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอนงค์นาง
Lovings  อนงค์นาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอนงค์นาง
Lovings  อนงค์นาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอนงค์นาง
Lovings  อนงค์นาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอนงค์นาง