4 มกราคม 2546 10:06 น.

@..ยกจอกเย้ยฟ้า..

อัลมิตรา

กาพย์ฉบัง ๑๖

  
.....ยกจอกเย้ยฟ้าท้าดิน...........................น้ำตาหลั่งริน 
สูญสิ้นยุพินจากไกล 

.....มัจจุช่างมุเหลือใจ..............................กลั่นแกล้งแช่งใคร 
สาปให้เราเศร้าเหงาทรวง 

.....รินเหล้าดวดเข้าลืมลวง.......................ทุกข์รุมสุมห้วง- 
จิตห่วงอาลัยเหลือเกิน 

.....หัวเราะเยาะฟ้าเขาเขิน........................พรากข้าใยเมิน 
ทิ้งให้ร่ำไห้ผู้เดียว ฯ 


.....ลมพัดกวัดไกวใจเหี่ยว........................ดวดเหล้าผู้เดียว 
สั่นเสียวเหลียวใครไป่มี 

.....เพียงหลุมคลุมร่างนารี........................ครวญคร่ำโศกี 
ลิ้มซีอิมโอ้จากลา 

.....มีดบินถวิลโหยหา...............................ยกจอกสุรา 
เพื่อว่ากลัดกลุ้มหายไป 

มาเหวยใครเคยช้ำใจ................................มาร่วมวงไว 
เมรัยสุราพาเพลิน ฯ 



				
3 มกราคม 2546 09:42 น.

ทิชากร..พเนจร

อัลมิตรา

  
ณ..เวิ้งฟ้าหว่างฝันอันพรรณราย
แลแสงสายรังสิมันตุ์ตระการสี 
เลื่อมระยับวับวามล้ำพรรณี
หลงฤดีมีจิตพินิจชม 

ทิชากรบินล้อเคียงคลอคู่
ผละจากหมู่ลัดฟ้างามตาสม 
ปีกโบยบางยังโบกชมโลกกลม
บินเล่นลมเริงร่านภาเพลิน 

ครั้นเหนื่อยนักจักร่อนมานอนคู่
บนเนินภูลำเนาว์ถิ่นเขาเขิน 
ไม่ใหลหลงกรงทองอันผ่องเกิน
ขอดำเนินเหิรฟ้าพเนจร 

อยู่ใต้ฟ้าคราหนาวจักเข้าแอบ
กายนิ่งแนบกางกอดพร่ำพลอดสมร 
ครั้นลมโบกโกรกกล้ำย้ำบั่นทอน
มิสั่นคลอนมั่นรัก...ประจักษ์เคียงฯ   				
2 มกราคม 2546 15:16 น.

๏ ๏ ๏ รุ้ง ๏ ๏ ๏

อัลมิตรา

( กาพย์ฉบัง  ๑๖ )....

   
.....จิตรการผ่านฟ้าสีคราม...............พร่างแพร้วแวววาม 
ข่มข้ามรัศมีสุริยา 

.....รุ้งเลิศเจิดจรัสทัศนา..................ชม้ายชายตา 
อุราพาชื่นรื่นรมย์ 

.....รังสรรค์งามครันวิกรม.................แจ่มจ้านภาพรหม 
สวยสมชื่นชมเมียงมอง 

.....ฤาเทพนิมิตรช่ำชอง..................บรรเจิดเพริศผอง 
สนองหฤทัยไว้เชย ฯ 

.....อวดอ้างช่างงามล้ำเปรย-.............เปรียบน้องทรามเชย 
*ไลเลยเผยพรรณสคราญงาม 

.....เรียงสีพรรณีพิราม.....................พุ่งผ่านกาลยาม 
ทาบทามรัศมิมานฉาย 


.....เรืองรองพ้องแสงพริ้งพราย...........รจนาสาธยาย 
มุ่งหมายให้เห็นเช่นกัน 

.....สดชื่นระรื่นโดยพลัน....................พรรณาหฤหรรษ์ 
ฉวีวรรณซาบซ่านจิตใจ ฯ 



...ไลเลย......แปลว่า..คล้ายคลึงกัน...				
2 มกราคม 2546 14:20 น.

ปีศาจสุรา..ร่ำไห้

อัลมิตรา

   
นั่งครวญคร่ำร่ำสุราหน้าสุสาน
รัตติกาลผันผ่านไม่หวั่นไหว
สั่นสะท้านพลันหนาวร้าวฤทัย
ใจโหยไห้ปากเยาะหัวเราะเริง

ประชดฟ้าปฐพีที่กลั่นแกล้ง
ทำเสแสร้งแต่งให้ใจหลงเหลิง
ครั้นพลันเคียงเยี่ยงแย่งแช่งจมเพลิง
ให้บรรเทิงสั่นร้าวราวสาปกัน  
 
มือหนึ่งคว้ามีดบินทั้งรินเหล้า
กายสั่นเทาเศร้าโศกอกไหวหวั่น
อยากบั่นคอขอตายวายชีวัน
ฤทธิ์มีดสั้นสิ้นชื่อมิลือนาม

ดวดสุราท้าเทพยมบาล
หากกล้าหาญพลันแจ้งอย่าแหนงขาม
มีดสั้นนี้มีชื่ออย่าถือความ
ปากพูดพล่ามย้ำยอกบอกตรงตรง ฯ


				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอัลมิตรา