9 ธันวาคม 2548 11:22 น.
อัลมิตรา
..๏ อาจเป็นเพียงกลลวงบ่วงอักษร
ที่นักกลอนหลงละเมอจิตเพ้อฝัน
รัก,ไม่รัก ตอบได้อย่างไรกัน
ในเมื่อโลกเน็ตนั้นมันมายา
รักในเน็ตประเดิมจุดเริ่มต้น
เห็นบางใครสืบค้นดั้นด้นหา
ทั้งที่รู้ว่าไม่จริงสิ่งลวงตา
เผลอพลาดท่าพลั้งใจในกลลวง
ยากจะบอกเรื่องนี้อย่างชี้ชัด
เพราะอึดอัดยามใครใคร่ห่วงหวง
ไยลังเล ? คำถามที่ตามทวง
ความทั้งปวงขอเก็บงำคำตอบเรา
ด้วยไม่อยากพบเรื่องที่ซับซ้อน
ขออาศัยเขียนกลอนตอนจิตเหงา
บำบัดทุกข์รอบกายหมายบรรเทา
กลบเกลื่อนเศร้าเพียงแค่นี้...ที่เป็นจริง ๚ะ๛
9 ธันวาคม 2548 07:36 น.
อัลมิตรา
..๏ กระทั่งความศรัทธามาสูญสิ้น
เราไม่อยากได้ยินคำปลิ้นปด
ด้วยชิงชังเหลี่ยมกลจากคนคด
จิตขบถขอเสื่อมความเลื่อมใส
เหมือนปีศาจเจ้าเล่ห์คราบเทวา
อหังการคิดระยำทำการใหญ่
คนโง่เขลาต่างประนมก้มกราบไป
ต่างฝากเนื้อเชื่อใจในเกียรติคุณ
บาปปีศาจคราวก่อนถูกซ่อนมิด
ถูกปกปิดด้วยโคตรเหง้าเหล่าสมุน
ปากยิ้มแย้มแต่ใจไม่การุณ
หวังกอบทุนทบคืนหมื่นทวี
กายเหมือนเทพแต่ใจแสนไกลห่าง
จิตอำพรางชั่วชาติวิปลาศผี
แม้นเทียบศักดิ์กับหมูหมาประดามี
ยังเหนือพวกคาบคัมภีร์ที่ปลอมแปลง ๚ะ๛
8 ธันวาคม 2548 14:47 น.
อัลมิตรา
..๏ อาจเป็นเพราะหัวใจไม่เคยคิด
จึงกลัวเขายึดติดเพราะจิตหลง
รัก,ไม่รัก ตอบให้บางใครปลง
เรื่องขี้ผงแต่ลำบากออกปากไป
หากเขารู้ว่าเรานั้นไม่รัก
คงทุกข์หนักชอกช้ำอกร่ำไห้
หากเขารู้เรานั้นรักหมดใจ
เขาอาจวางมาดใหม่เหมือนไม่เคย
คำถามที่ยอกย้อนชอนอุรา
อกหวั่นไหวเกินกว่ากล้าเปิดเผย
เข้าธันวาฯผจญหนาวยิ่งร้าวเอย
ยากเอื้อนเอ่ยเพราะเรายังลังเล ๚ะ๛
6 ธันวาคม 2548 17:09 น.
อัลมิตรา
..๏ แอบซ่อนความหวั่นไหวหัวใจเอ๋ย
มิอาจเผยคำตอบมอบแด่เขา
รัก..ไม่รัก..จนปากลำบากเรา
กลัวเขาต้องโศกเศร้าปวดร้าวใจ
ครั้นเมื่อเขาหมั่นถามยามมาหา
เรากลับชวนสนทนาพาเฉไฉ
ทั้งที่รู้บทกลอนเขาซ่อนนัย
แอบหยอดคำหวานใส่ให้ทบทวน
ดั่งสายฝนพฤศจิกามาเยือนจิต
ให้ชีวิตของเขาเศร้ากำสรวล
รักที่แสนห่างไกลใจรัญจวน
ยินเขาครวญเรายังลังเลเอย ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1184
